Yeh we zijn in Griekenland

2 september tot 10 september 120 km
Afgelopen week hebben we genoten van het huis van Fred en Marja in Carassai in de Marche in Italië. Lekker niets doen is wel lastig als je al 35 dagen onder weg bent.
Maar ja ook niets doen went weer. Het huis is prachtig inclusief het zwembad. Lastig is wel het boodschappen doen. Het huis ligt in de vallei en je moet telkens 200 hoogtemeters maken om de inkopen te doen. Maar alles went zeker als je een ebike onder je kont hebt. De zee ligt op 17 km en dat hebben we twee keer gedaan. De weg naar de zee loopt iets af en ja hoor en terug iets op, maar dat went ook snel. Op de terug weg zijn we nog wijn wezen kopen bij een biologische boer, die uit Nederland komt. Domodimonti heet de wijngaard. Ook nog wat klussen gedaan zoals het gras maaien, ramen lappen en de tassen gereed maken voor de terugreis. Fred en Marja nemen die mee terug in het vliegtuig. Dat waarderen wij bijzonder, want met alles op de fiets was dat een hele uitdaging geworden. Het verblijf is twee dagen langer ivm de telefoon van Kees die uiteindelijk toch is aan gekomen. Eerlijk gezegd komt de heimwee ook om de hoek. Steeds vaker zien we kinderen op het strand die heel erg lijken op onze kinderen en kleinkinderen ... En de filmpjes vaker terugkijken doen we ook! En het wekelijkse pannenkoeken eten met mijn moeder mis ik ook! Kees vindt het net zo lastig zegt hij maar hij is sterk zegt hij!!!!Het is goed om weer de tassen te pakken en te gaan fietsen. Vandaag gaan we met de boot van Ancona naar Igoumitsna en vervolgen onze reis richting Kreta met ongeveer 25 kilo minder bagage en dat hoeft niet te wennen.

11 en 12 september Carassai naar Praga Griekenland.
Gisteren vanuit Carassai vertrokken om over te varen naar Griekenland.
Met de trein langs de kust naar Ancona. De fiets mocht gratis mee. Om twaalf uur waren we bij de boot waar we de fiets nog moesten aanmelden, maar die mocht ook gratis mee op de boot. Na een leuk gesprek op een terras met een Hollandse chauffeur die eigenlijk alleen naar Griekenland rijdt,gingen we de boot op.Niemand had een idee waar de fietsen mochten staan. Uiteindelijk kregen ze een hoekje waar Kees de fietsen goed vast zette voor het omvallen omdat ze vlakbij de auto's stonden. De reis duurde 20 uur en dat is best lang. We hebben de zonsondergang bekeken en gelukkig hadden we een hut om te douchen en te slapen.Oh jee waar stonden de fietsen ook alweer! Er is geen vaste plek voor . Verschillende chauffeurs hielpen zoeken en 1 ervan zei dat we in zijn wagen mee mochten rijden???? Hoezo taalproblemen. Om acht uur was het dan zover en stonden we met de fietsen klaar om in Griekenland te gaan fietsen.
Lekker rustig de oude kustweg op en weer neer. Door een heel ander landschap dan dat we gewend waren, rommelig en dor en lekker warm. Door leuke dorpen aan de zee kwamen we uiteindelijk in Parga. Lekker zwemmen in de zee, Griekse salade met wijn en Mythos(Griekse jetser). Wat wens je nog meer en weer op weg zijn met de fiets is toch heerlijk.We hadden het erover dat als je gefietst hebt en voldaan aankomt dat het dan dubbel genieten is! Hier ook echt geboft met plekje. Midden in het dorpje, vlakbij zee en een terras waar je zoveel ziet zodat je geen blz leest in je boek.