langs de grenzen van duitsland

zondag 16 juni Schoonebeek naar Denekamp 79 km
Vandaag gaan we omrijden we gaan naar Denekamp, wat hemelsbreed 35 km is vanuit Schoonebeek, maar we volgen de grens, dus dat is dan 79 km met de wind voor, van achter en opzij naar nog steeds krachtig. Vanuit Schoonebeek zien we in de verte al de jaknikkers dat zijn pompen die de olie omhoog halen. Alleen aan de Nederlandse kant is alles vernieuwd en aan de Duitse kant staan nog de ouderwetse jaknikkers. We zien langszaam het landschap veranderen geen polders meer maar kleine percelen omringd door bos en af en toe een heel klein heuveltje. Maar nog steed veel aardappelvelden. In Coevorden nog gezocht naar de bierbrouwerij maar helaas niets te vinden.Het is zondag en dat is goed te zien niets is open en dat is balen, pas om twaalf uur na 50 km fietsen eindelijk koffie en 100 meter verder de lunch, twee broodjes frikandel, patat en twee bamie happen. Niet zo gezond maar wel lekker. We fietsen nog via Ootmarsum een bekend kunstenaars dorp , daar even pauze en rond gekeken en weer verder naar Denekamp. Omdat het zondag is gaan we uit eten in Nordhorn. Lekker op een terras in de zon, we eten en drinken wat en gaan om 21:00 uur maar slapen want op de camping is alles dicht.Bijna vergeten Mijke en Nick van harte gefeliciteerd met julie verjaardag.

Maandag 17 juni Denekamp naar Winterswijk 93 km.
Voor het ontbijt fietsten we naar Denekamp. Gelukkig zijn de bakker en de slager vlak bij elkaar en er tussen in een cafe met terras, waar we lekker het ontbijt opaten. Daarna bij de bakker nog een kop koffie en daarna weer de grensstreek opgezocht. Via de Lutte, Losser naar Glanerbrug voor een kop koffie met. Op het terras kwamen we aan de praat met naar iets later bleek een oud voetballer Maas vant Hoog van HVC en SC Amersfoort. Bij AH broodjes en iets te drinken gekocht en bij de Hema een lekkere rookworst voor de lunch. Daarna weer via allerlei kleine weggetjes en zeer smalle paadjes, soms ook langs mooie riviertjes en een keer over het kommiezenpad (een oude smokkelroute volgens het onderbord) door bossen en velden verder langs de grens. Aan het eind van de dag nog even naar Groenlo om de inkopen voor het avondeten te doen.Ivm een naderende onweersbui niet naar de brouwerij van het bokse bier in Lievelde maar snel naar Winterswijk waar we neerstreken op een mooie camping ( camping Sevink Mulle) vlak bij een mooi gelegen meertje. Heel vlug de tent opgezet want er dreigde een forse bui. Uiteindelijk waren het maar een paar druppels. Na het douchen alle kleren in de wasmachine en de droger. Weer schoon -aan het lijf en in de tas. Daarna kookte Kees weer een onvergetelijk diner van drie gangen. Tot slot nog een biertje en daarna...

Dinsdag 18 juni Winterswijk naar Groesbeek 101 km
Vandaag was een warme dag voorspeld en dat kwam gelukkig uit. We fietsten om acht uur al in 18 graden. De akkerbouw was verandert in intensieve veeteelt en vooral varkens voerden de boventoon. Bij een boeren camping lekker een bakje koffie met cake genomen, daarna weer op weg naar Dinxperlo een klein dorp waar in de oorlog veel foute dingen zijn gebeurt. Na de middag kwamen we in de buurt van de Rijn, maar eerst gingen we nog door het glooiende landschap ervoor en in s' Heerenberg hebben we uitgebreid gelunchd. Via Lobith en Tolkamer kwamen we aan bij Millingen waar we het voetveer namen richting Groesbeek. Het was inmiddels 32 graden en de zon brandde op ons bolletje. In Zyfflich kwamen we langs een ooievaarsnest dat we 6 en 5 jaar geleden ook al zagen. Plots doken de heuvels van Nijmegen op en gingen de laatste km's moeizaam. Om vier uur waren we in Groesbeek op de camping en daarna weer het normale ritueel. We rijden al sinds Pieterburen langs of in de buurt van het Pieterpad, maar de laatste twee dagen zien we wandelaars die het pad volgen. Op naar morgen het wordt dan 36 graden volgens de geleerde.

Woensdag 19 juni Groesbeek naar Velden 70 km
Deze morgen waren we een half uur eerder opgestaan om maar zo veel mogelijk te profiteren van de ochtend koelte.
Vol goede moed doken we de afdaling in naar Groesbeek. Waarschijnlijk ging het toch te hard want in korte tijd waren we de route kwijt. Toch weer snel op de goede weg richting Grafwegen net over de Duitse grens . Toen begon echter onze buienalarm app te piepen en voorspelde binnen 10 minuten zeer hevige regenval. We waren nog in Breedeweg en daar was een winkel met terras en binnen ook een soort lunchroom. Daar wachten we de regen en het onweer af onder het genot van koffie en vruchtensap. De winkel werd gerund door mensen met een verstandelijke handicap. Na een uur gingen we opnieuw van start, langs de rand van het Reichswald over kleine weggetjes richting Gennep. Soms precies langs de grens over o.a. de Grensweg. Ook door het natuurgebied de Maasduinen. Inmiddels was de temperatuur al flink opgelopen en begon de keel flink op te drogen. We bogen af richting de Maas naar Arcen. Voor Arcen langs de brouwerij van Hertog Jan en daarna vlug door naar Arcen voor koffie en een heerlijke ijscoupe. Verder langs de Maas en in Velden troffen we een camping met vooral vaste standplaatsen en een klein veldje voor doortrekkers. Het goede nieuws was, dat de frituur om zes uur open zou gaan en dat er bier (in of liever uit blik) was. Na de jetzes, de tent en het douchen naar Velden voor de inkopen en een echte jetze. Bij de inkopen hielden we rekening dat er de frituur op de camping was. Weer terug op de camping de voorbereidingen voor de avondmaaltijd. Nog spannend omdat ons gas bijna op was. Gelukkig hadden we salade, vlees en sperciebonen. Toen het vlees bijna klaar was ging Gerard de friet halen. Hij bestelde twee friet met, waarop de campingbeheerster hem verbaasd aan keek en zei dat de frituur alleen in het weekend friet enz. serveerde. Door de week niet en voor twee friet ging het vet echt niet aan. Gelukkig was er van de middagmaaltijd nog wat broodjes met cervolaat over en die at Gerard dan maar met het vlees. Voor Kees was deze combinatie te machtig. Gelukkig waren er nog de sperciebonen maar na 5 minuten was het gas op. Na nog even in het hete water doorgegaard bleken de sperciebonen beetgaar en goed te eten. 's Avond bleek de frituur echter een kroeg met tap en al te zijn en het werd aan de bar nog een gezellige avond.

Donderdag 20 juni Velden naar Landgraaf 81 km
Het gas was op en bij de Boerenbond in Tegelen konden we om 9:00 uur terecht voor een nieuwe vulling. Daarna was het zoeken naar het juiste knooppunt maar helaas weer eens verkeerd gegokt, extra rondje dus. Langs de duinen van de Maas richting Reuver, daarna precies over de grens over de Grensweg (alweer) ter hoogte van Roermond fietsten we richting Vlodrop' waar we ook waren op weg naar Rome. Ook hier lekker koffie en vlaai tot ons genomen. Bij de Aldi kochten we de lunch en bleven daar ongeveer twee uur hangen, omdat er een stevige onweersbui overtrok. Nadat de bui over was zagen we naast de Aldi een restaurant waar ze heerlijke patat met zuurvlees hadden, maar helaas de lunch was al op.
Wachten tot het echt droog was en een alternatief gezocht, omdat we richting de zuidheuvels van Limburg wilden gaan. En mooi stuk door Duitsland wat ons 30 km voordeel gaf. Via Karken, Heinsberg kwamen we aan in Brussum, waar de Awacs overvliegen en voor veel overlast zorgen. Langs een berg kolenafval van een oude mijn zochten we in Landgraaf het avondeten en voor het eerst een lekker biertje voordat we op de camping aankwamen. Het veld was nog kletsnat van de regen. Het was een camping met een manege waar een soort kantine was waar we evt konden schuilen, want er werd veel regen verwacht. Om half tien slapen en om tien uur ging het los, onweer, regen en stevige wind hielden ons wakker tot zeker half een. Morgen op weg naar een van de mooiste routes van onze tocht langs de grenzen van Nederland. Het weer is ons niet gunstig gezind volgens de voorspellingen, afwachten dus.

Vrijdag 21 juni Landgraaf naar Bemelen 68 km en Maastricht Bemelen 12 km
De tent was drijfnat, maar het was droog. Op weg richting Kerkrade/Herzogenrath waar we hopeloos verdwaalden. Na wat heen en weer gefietst te hebben door het centrum van Hz kozen we naar een richting. Tot onze verbazing was het de goede richting. Helaas begon het te regenen toen we naar Bocholtz fietsten. Over mooie holle weggetjes en heuvel op heuvel af gingen we richting Vaals. Van de prachtige omgeving zagen we weinig door de laaghangende bewolking en de regen. Via het Vaalser-quartier, door een klein stukje bos en opeens waren we in Vaals. Wonder boven wonder was het droog en bij de Hema kochten we koffie en gebak, als beloning. Daarna de beklimming naar het hoogste punt van Nederland (324,5 meter) en naar het drielandenpunt. Daar lunchten we en daarna in de afdaling terug richting Vaals en vervolgens weer bergop naar Epen. Het was een prachtige route met serieus klimwerk. Daarna naar Slenaken en over de Schilberg richting Kadier en Keer. Vlak voor Maastricht zou een camping zijn maar in plaats van een camping bleek er nu een golfbaan te liggen. Daarom maar terug richting Bemelen. Daar bleek dat we ook nog de Bemelerberg moesten beklimmen om de camping te bereiken. We waren pas om vier uur op de camping. Na het opzetten van de tent zouden we naar Maastricht gaan om te eten. Omdat het weer begon te regenen dronken we eerst naar een jetse of twee in de kroeg van de camping, waar de eerste mannen al arriveerden om te kaarten. Toen het droog was de afdaling in richting Maastricht. Op de Markt sloot net de favoriete fritestent van Gerard zijn deuren,zodat we elders ons eetheil moesten zoeken. Daarna naar het Frijthof voor een jetze of twee en lekker te kijken naar de passanten. Toen weer terug naar de camping, bergop. We besloten nog even bij de campingkroeg aan te wippen en daar bleek het volop feest. Veel mensen en een echte zanger en natuurlijk de kaarters aan hun tafeltjes. Om half elf maar naar bed en de hoop op een mooiere dag morgen.

Zaterdag 22 juni Bemelen naar Stramproy 86 km

Vandaag fietsten we langs de Maas omhoog , maar eerst vanaf de Bemelerberg naar Maastricht afdalen om daar een ontbijt te nuttigen, de buienradar gaf geen neerslag aan, maar de natuur besliste anders. Een kwartier schuilen tegen de regen, om daarna een ontbijt te eten bij Bart. De windkracht was zes z/w voor ons gunstig dus. Door kleine Nederlandse en Belgische dorpen ging de tocht vandaag, soms door het bos, dan weer over de dijk maar steeds langs de Maas en soms er over via kleine voetveren. In een aantal dorpen begonnen de zomerfeesten vandaag, alleen de zomer en mooi weer zijn ver te zoeken. Bij Maasbracht kochten we het avondeten en gingen een camping zoeken in Wessum. We reden langs de camping en zagen daar een aantal lege plekken en vroegen of we ergens mochten gaan staan, maar helaas "we zijn vol klonk het" stom verbaasd reden we weg om te kijken of er in Thorn iets was. Snel nog een nieuwe standaard op de fiets van Kees.Thorn is bekend van de witte huizen en op weg naar de camping bleek dat ook zo te zijn, leuk om eens beter te bekijken. De plaatselijke camping was het niet waard zo genoemd te worden, dus ook geen bezichting van de village blanc. Verder naar Stramproy, waar we een prachtig vakantiehuis vonden en besloten om een kamer te nemen, omdat de tent nog erg nat was. Een mooie veranda met een lekkere jetze Brand bracht ons weer in de juiste stemming. Kees in de brocante kamer en Gerard in de rozenkamer. Avonds verslagen maken en af en toe kijken naar de adhd'er Bert Visser die op de tv was. Om elf uur slapen en kijken wat het morgen wordt. De verwachting windkracht zes/zeven z/w dus goed tegen en af en toe en bui.

23 juni Stramproy naar Bladel 72 km.
Na een heerlijke nacht in een echt bed in een themakamer en een goed ontbijt gingen we weer goed geluimd op weg. De weg voerde vooral over kleine paadjes door bos. Opeens stonden we voor een kanaal ( de Zuid Willemsvaart ) en de door ons geplande route ging aan de overkant verder. Maar geen brug te zien. We besloten rechtsaf te gaan. Maar na 5 minuten bekroop ons een ongerust gevoel. Toen we de kaart nog eens nauwkeurig bekeken bleek dat we pas vlak voor Weert een brug konden verwachten. Maar dat was wel helemaal terug. We keerden dus om en fietsten terug richting Belgie. Bij het eerste dorp over de grens konden we het kanaal via een brug passeren. Daarna weer richting Budel. Toen begon het te regenen. Gelukkig kwamen we snel een tentje tegen bij een camping. Binnen bleken het vol te zitten met mensen die gebakken eieren met spek(lappen) zaten te eten.Voor ons was koffie genoeg. Het bleef regenen. Nog naar een koffie die opeens 30 cent per kop duurder was. Foutje van de serveerster die de eerste koffie afrekende. Na weer 20 minuten gingen we toch naar de regen in. Gelukkig werd het snel droog. Verder over landbouwweggetjes en bospaadjes. In een cafetaria bij Schaft Borkel ( wie kent het niet) namen we een patatje met stoof vlees (Kees) en een broodje met gehaktbal (Gerard) die daarna ook nog twee krentenbollen uit de noodvoorraad op at. Daarna opnieuw het bos in. Nog een kijkje bij een kleiduivenschietvereniging en opnieuw bos. Kees had via internet een 5 sterren camping geselecteerd omdat we nodig moesten wassen. Al onze kleding was inmiddels gebruikt en/of nat door de regen. Bij Bladel was de camping. Met zwembad, een winkel (die om half een dicht was gegaan, een cafetaria, een cafe en een golfbaan. De tent opzetten, douchen, wassen en drogen, bier drinken, was opruimen, bier drinken, eten in de cafetaria, golfen ( Kees, waarbij Gerard de stand bij hield) bier drinken en toen naar meteen de tent in want het was koud...Kort maar krachtig een mooie tocht door de Brabandse Kempen.