Door weer in wind

24 juni Bladel naar Achtmaal 98 km.

Kees had een zeer koude nacht gehad en startte daardoor wat moeizaam. In Reusel tijdens het ontbijt zonder koffie begon het te motregenen en dat heeft het bijna de gehele dag gedaan soms afgewisseld door echte regen, maar steeds was het nat en zeer koud. We gingen naar Baarle Nassau , waar we verleden jaar ook al waren op weg naar Kroatie. In Baarle lekker koffie gedronken en meteen een adres gebeld van Vrienden op de fiets te Achtmaal een adres bij de plaatselijke parochie. Kees was meteen weer bij de pinken en fietste nog een stuk van vorig jaar. Daarna op weg in de motregen. We besloten een stuk door Belgie te fietsen en fietste langs het riviertje de Marke , waar we ook al fietste op weg naar Santiago.Het land in dat gedeelte is zeer geschikt voor bomen en planten en vooral aardbeien, eindeloos soms. In Achtmaal reden wij in de stromende regende naar de parochie maar helaas het bleek een adres buiten het dorp. Aangekomen bleken de eigenaars uit het Westland te komen. Zij hadden hun tomatenbedrijf verkocht en woonden daar zeer gelukkig( wij vragen ons dat nog steeds af, wie wil er nu wonen in Achtmaal?). Het waren erg hartelijke mensen en we mochten de kamer uitzoeken, maar eerst alles drogen. Na de douche konden we gelukkig de meegenomen maaltijd in de boeren schuur bereidden, heerlijke asperces met ham en tagliatelli. In het zelfde huis waren ook nog twee Belgen die begonnen aan hun rondje Nederland via de Lf route. Zij hadden gelukkig nog twee krentebollen want in Achtmaal was alles dicht. Lekker slapen er wachtte ons een leuke verrassing.

25 juni Achtmaal naar De Klinge 88 km.
We sliepen lekker uit tot kwart over zeven. De verrassing was het ontbijt. Dat bestond uit zelfgebakken brood (wel uit de broodbakmachine, maar echt lekker), aardbeien, een bakje met divers fruit, jams, vleeswaren, verschillende soorten kaas, jus d'orange, een gekookt ei en koffie. Samen met het Belgische echtpaar en de gastheer en -vrouw aten we en voerden we leuke gesprekken. Daarna mocht Kees nog op de computer de voorbereidde route via Antwerpen uit printen en konden we op weg. Maar de gastheer en -vrouw bleven maar praatten. Het lukte ons om om half tien te vertrekken. Omdat we praktisch op de grens hadden geslapen waren we snel in Belgie. Daarna nog een mooi stukje door Nederland waar we steeds lastig gevallen werden door laag overvliegende helicopters. Via Putte, waar we nog koffie met vlaai en een wafel nuttigden, trokken we Belgie in richting Antwerpen. We moesten wel via Antwerpen, omdat de veerpont van Lilo naar Doel alleen vaart op za-zo-maandag en op feestdagen. Het was wel een omweg van 65 km! Kees had een mooie route gemaakt, eerst veel door bos, maar al spoedig bereikten we de periferie van Antwerpen. Maar ook deze wegen waren rustig. Nog een stuk langs een spoorlijn en we bereikten het noordelijke havengebied. Hier werd het veel drukker en vooral veel lawaaieriger. We merkten goed dat we de afgelopen weken door vooral stil gebied getrokken waren. Op de grote markt toch nog een foto en daarna een hapje bij frituur nr.1. Toen op weg naar de Sint Annatunnel om onder de Schelde door te gaan. Gelukkig werkte de lift nu wel en al snel stonden we op de andere oever. Vlug lieten we Antwerpen achter ons. Door het wat rommelige Vlaamse land verder waarbij we tweemaal voor een afgesloten weg stonden. Dat weerhield ons er niet van om gewoon door te gaan hetgeen resulteerde in ploeteren door volledig afgegraven wegstukken langs graafmachines en verbaasde wegwerkers. Vlakbei de Nederlandse grens vonden we een camping: Fort Redmar. Een goed uitgeruste camping met verwarmd zwembad en een heel mooie bar met lekker bier. Helaas maar tot zes uur open. Daarna eten en nog gebruik maken van de gekochte wifi tijd. Toch weer om half tien in de tent.

26 juni De Klinge Cadzand 93 km.
We dachten snel uit Belgie te gaan naar verdwaalden weer eens. Het weer was gunstig voor ons en de wind blies ook de nog goede kant op. Snel naar Sas Van Gent voor een kop koffie. Het landschap van die dag veranderde in polders die vroeger waren droog gelegd. Veel over dijken en langs de zeeuwse klei. Onderweg nog een verdwaalde wandelaar gesproken die het rondje Nederland liep. Hier wil ik niet ......gevonden vonden. Voor het laatst nog een stukje Belgie genomen en lunch gebruikt bij de kathedraal van het noorden in Watervliet. Volgens de slager waren het kleine frikandellen, maar voor ons was 2 x 300 gram toch veel te veel. De rest bewaart voor het biertje bij de camping. Daarna weer terug naar Nederland en via Aardenburg fietsten we naar Sluis. Een klein dorpje met heel veel toeristen. We raakten weer eens de weg kwijt , maar herpakten ons weer om het laatste stuk naar Cadzand te fietsen. Op camping Het Zwin de tent op gezet. Snel de was gedaan en Gerard op weg naar de droger. De droog ruimte was al gesloten. Gerard lostte dit vakkundig op net zo als het probleem met de Duitse dames die plots op onze plek wilde gaan staan. Jammer voor ons, maar onze dames wachten in Hoek van Holland op ons. Na het eten op zoek naar de haaien tanden, die kan je daar vinden aan het strand, helaas voor ons niets gevonden. Terug maar weer en slapen in de tent waar een kleine depressie ons nog parten speelde.

27 juni Cadzand naar Renesse 79 km
In Cadzand uitgebreid ontbeten bij de bakker; ook nog Zeeuwse bolussen gekocht voor onderweg. Daarna langs de duinen naar Breskens, waar we net nog het veer van half tien haalden. In Vlissingen rustig over de boulevard gefietst en daarna weer langs de duinen en door het bos naar Zoutelande, waar Gerard, vlak voordat we koffie dronken, nog snel een nieuwe haring weghapte. Toen vol in de wind naar West Kapelle en over de gelijknamige zeedijk. Snel waren we in Domburg en onderweg naar Oost Kapelle werden we verleid door een viskar, waar we lekker lunchten met lekkerbek en kibbeling. Via Breezand de dam over richting De Banjaard. Daar wachtte ons de stormvloedkering van de Oosterschelde. De wind was aanvankelijk niet heel ongunstig alleen het laatste stuk vol tegen. Via Burg Haamstede door de duinen naar Renesse. Op dit stuk door de duinen wachtte ons een paar venijnige klimmetjes van tien procent. Maar ook deze uitdaging namen we vlot. Voor ons gevoel duurde het wel lang voor we in Renesse waren. Eigenlijk fietsten we het dorp voorbij, maar waren toch snel op de camping. Daarna even een kijkje genomen in het dorp. Het was er zeer rustig. Na het voortreffelijke avondmaal nog een keer het dorp in om daar gebruik te maken van de gratis wifi.