Dag 13, 11 juni: Gernrode-Bad Gandersheim 66km

Na het ontbijt om negen uur weg. Omdat het tehuis laag in het dorp ligt en we eigenlijk niet meteen wilden klimmen, vroegen we in het tehuis of er een weg naar het station was (daar loopt de R1 langs) zonder te hoeven klimmen. Jawel, zo’n weg is er en de route wordt opgeschreven. Buiten fietsten we langs de kerk naar de weg. Daar kwam de mevrouw van gistermiddag aanfietsen. Verbaasd vroeg ze of we de kerk hadden bezichtigd. We vertelden dat we achter de kerk overnacht hadden. (O? Kan dat? Ja) en zeiden dat we zonder klimmen naar de R1 wilden. Ze wees ons meteen de weg (en hoefden dus niet eerst naar het station te fietsen). Bijzonder is nog, dat in de straat langs de kerk een bordje was geplaatst van de St.Jacobs route: voorziening of toeval?
Snel waren we op de goede weg en fietsten over kleine weggetjes het land in. We fietsten steeds boven langs het berglandschap en keken het dal in. Vaak ook onverhard door het bos met vele klimmetjes. Vaak fietsten we zo langs de dorpjes en stadjes. Vlak voorbij Blankenburg zouden we koffie drinken. Maar we vonden de plek niet. We fietsten onverhard door het bos langs een aantal vijvers. Opeens een tweesprong. Geen bordjes. De kaart geraadpleegd en we besloten terug te fietsen. Na 5 minuten kwamen we toch bij het Kloster Michaelstein. Een bordje gemist of een bordje vermist? We dronken koffie en aten een broodje. Gerard met gerookte forel en Kees met bockworst. De vijvers bleken visvijvers te zijn vol forellen. Weer op weg en weer geen bordje te vinden. Toch vonden we de route. Korte afdaling en toen weer een pad op richting Wernigerode. Heel rustig met af en toe een fietser en een mooi uitzicht. Opnieuw langs bergen van 400-500m hoog. Door Wernigerode waar in het station een paar stoomlocomotieven stonden te puffen. Helaas begon het te regenen. Langs een drukkere weg reden we over een fietspad omhoog. Bij Ilsenburg was de regen minder en lunchten we bij een vijver. Brood met een lekker stuk worst. Na Ilsenburg reden we het bos in. Onverhard en hele stukken net bestrooid met heel grof grind. En natte bosgrond bovendien. Zwaar om te fietsen. De bergen zijn hier tot zo’n 670m hoog en onze hoogste weg lag op 370m. Steeds weer klimmen. Erg zwaar. Eindelijk kwamen we bij Bad Harzburg. Hier vandaan zouden we de trein nemen naar Bad Gandersheim (zo’n 65 km verder), omdat daar de eerste camping zou zijn. Eerst nog avondeten gekocht en toen afgedaald naar het station. Het bleek dat de trein binnen 2 minuten zou vertrekken en we moesten nog kaartjes kopen. Dat lukte dus niet op tijd en de volgende trein ging 65 minuten later. We dronken buiten op een bankje voor het station een biertje, omdat in het station allerlei zwervers rondhingen. Buiten had Kees nog een gesprek met een oudere dame, uitgedost als een actrice.
Toen de trein in en heerlijk gleden de kilometers onder ons door. Inmiddels knapte het weer op. Na 50 minuten kwamen we in Bad Gandersheim aan. Een paar kilometer terug op de route, even de weg vragen en daar was de camping. Kees kookte voor het eerst in deze vakantie spaghetti. ‘s-Nachts was het flink koud, dus wat extra kleding aangetrokken.