Op weg naar de laatste rivier
Door: Kees en Gerard
Blijf op de hoogte en volg Kees en Joke
20 September 2014 | Duitsland, Mainz
18 september Rothenburg ob d.Tauber naar Hardheim.
Al voor zeven uur naar de ruimte waar de droger staat om de (hopelijk) gedroogde was op te halen. Gelukkig, alles was ook echt droog. Na het ontbijt met de bestelde broodjes en gebakken eieren met kaas op weg. Eerst een kort klimmetje en toen lekker langs de Tauber door het dal. Maar die vreugde was van korte duur want al snel ging de route van de rivier af en omhoog de heuvels in en langs de bosrand en ook door het bos. Dus regelmatig felle klimmetjes tot 10 procent. Gelukkig wel steeds kort. Voor Röttingen werd de brug op de route vervangen dus een paar kilometer over de Bundesstrasse. Gelukkig weinig verkeer. Daarna weer lekker over kleine landweggetjes verder. Het mooie van de route is dat er behalve ons routeboekje ook steeds bewegwijzering is. Dat maakt het fietsen wel heel gemakkelijk. We fietsen ook steeds langs vele boomgaarden met appels. Vaak ligt de weg bezaaid met valappels, die deels al tot moes zijn overreden. We besluiten in Königheim te overnachten. Helaas bleken de twee Gasthöfer gesloten. Dan maar door naar Schweinberg. Dat betekent wel een klim van 1 km met een stuk met 12% stijging. Maar ook dat overwinnen we. Ook in Schweinberg zijn twee Gasthöfer. Een blijkt ruhetag te hebben en de ander is gewoon gesloten. Dan maar afdalen naar Hardheim weer drie km verder. Het eerste Gasthaus is gesloten. Er blijkt een I te zijn. Het bestaat uit een info bord achter een Imbiss. De man van de Imbiss vraagt wat we zoeken. Een overnachtingsplek. Hij weet er wel een en belt voor ons op. Daarna gaat zijn vrouw ons voor. Na twintig meter staan we aan de achterzijde van een Gasthof waar, na later blijkt, we eerst voorbij gefietst zijn zonder het op te merken. De kamer is wel wat prijzig maar we zijn er blij mee. Na een lekkere hetze ook lekker douchen. De fietsen worden in het berghok gezet. Later eten we in het Gasthof nog een lekkere schnitzel mit salat und pommes. Tot slot nog een ijsje op het plein en om half tien liggen we lekker in een echt bed.
19 september Hardheim naar Mainflingen.
Op weg naar de afdaling, die volgens het routeboek 20 km was. Vanuit het gasthof was het twee minuten rijden en toen begon de afdaling richting Eichenbühl, waar een fietspad begon naar Miltenberg. 22 km later waren we 150 meter gedaald, wat natuurlijk met koffie en een taartje werd beloond en ook omdat Tieme jarig is. Het was een mooie afdaling langs en over de Erfa door bos, weide en de bekende oude appelgaarden. Bij Miltenberg kwamen we via een omleiding in de altstad terecht, bestaand uit allemaal vakwerkhuizen. Vanaf nu volgen we de Main naar Main, die dan uitmondt in de Rijn. De eerste grote plaatsen komen we tegen onder andere Aschaffenburg, maar geen lunch te vinden. Uiteindelijk komen we in Mainaschaff terecht bij een Grieks restaurant waar we lekker giros met patat eten. Kees bedankt met efgaristo en de ober antwoordt met parkalo. Typisch Grieks in Duitsland en dat aan de Main. Gisteren een camping gevonden, die wat beter op de route ligt, alleen moeten we kijken of we de spoorbrug over kunnen. Al van ver zien we fietsers over de spoorbrug en gaan we ook maar die kant op. Enkele kleine obstakels, zoals trappetjes overwinnen we en we komen te fietsen aan de andere oever. Even later zegt Kees nu naar links en gaan van de Main weg en komen op de weg naar de camping. Later gaan we shoppen en nog veel later zitten we lekker aan de biefstuk en ratatouille. Kijken of we nog ergens een jetzer kunnen scoren en dan maar weer slapen in onze tenten. Vanavond is het voor het eerst niet al te koud.
20 september Mainflingen naar Mainz
Vanmorgen eerst vanaf de camping naar de bakker voor een kop koffie en een paar broodjes. We worden een paar keer aangesproken over waar we vandaan komen en waarheen we gaan. Erg leuk die belangstelling. Daarna niet terug naar de route maar rechtstreeks door naar Seligenstadt. Vlak voor de stad bereiken we de Main weer. Hoewel we uit de kaartjes begrepen dat we voornamelijk door stedelijk gebied zouden rijden, was de werkelijkheid heel anders. Tussen de bebouwing en de rivier was een grote groene bufferzone. Zo groot dat we eigenlijk meer het gevoel hadden door de natuur te rijden. Helaas waren de paden slecht: veel boomwortels en scheuren in het wegdek. Om 11 uur vonden we In Steinheim een slagerij waar ze koffie voor ons gingen zetten. In plaats van gebak namen we er een boterham met leberkäse (Kees) en salami met gurken (Gerard) bij. Toch heel lekker.
Van ver konden we de skyline van Frankfurt zien. Op de boulevard langs de rivier was het best druk met fietsers, hardlopers en wandelaars. Ook was er een marktje bovenlangs. Heel gezellig met een mooi uitzicht over de rivier. Helaas waren er geen eettentjes te vinden dus reden we maar door. Na de boulevard werden we geleid door de buitenwijken en voor we het wisten fietsten we door een bos. Daarna weer langs de Main. Opeens kwamen we bij een stuw uit waar we over moesten. Alleen: we moesten eerst een hoge stijle trap op. Samen lukte het om een voor een de fietsen naar boven te duwen. Aan de andere kant ook weer naar beneden. Ook dat lukte. We reden door naar Flörsheim waar we bij het Boothuis van de kanovereniging lunchten. Zwitserse worstsalade met bratkartoffelen. Terwijl we aten werd de lucht steeds donkerder, dus vlug op weg naar Mainz, nog zo'n 12 km. Aangekomen op de camping toch maar snel de tent opgezet. Vlak daarna hoorden we de donder van het onweer. We konden nog net een biertentje bereiken waar we onder de parasol de eerste jetze dronken, terwijl de regen neerviel en de wind aan de parasol rukte. Niet te lang, zodat we daarna nog konden douchen en vlug de stad in gingen. De altstad vonden we echter niet zo indrukwekkend, zodat we na twee uur weer terug waren. Terwijl we nu het verslag schrijven barst het onweer opnieuw los.
Al voor zeven uur naar de ruimte waar de droger staat om de (hopelijk) gedroogde was op te halen. Gelukkig, alles was ook echt droog. Na het ontbijt met de bestelde broodjes en gebakken eieren met kaas op weg. Eerst een kort klimmetje en toen lekker langs de Tauber door het dal. Maar die vreugde was van korte duur want al snel ging de route van de rivier af en omhoog de heuvels in en langs de bosrand en ook door het bos. Dus regelmatig felle klimmetjes tot 10 procent. Gelukkig wel steeds kort. Voor Röttingen werd de brug op de route vervangen dus een paar kilometer over de Bundesstrasse. Gelukkig weinig verkeer. Daarna weer lekker over kleine landweggetjes verder. Het mooie van de route is dat er behalve ons routeboekje ook steeds bewegwijzering is. Dat maakt het fietsen wel heel gemakkelijk. We fietsen ook steeds langs vele boomgaarden met appels. Vaak ligt de weg bezaaid met valappels, die deels al tot moes zijn overreden. We besluiten in Königheim te overnachten. Helaas bleken de twee Gasthöfer gesloten. Dan maar door naar Schweinberg. Dat betekent wel een klim van 1 km met een stuk met 12% stijging. Maar ook dat overwinnen we. Ook in Schweinberg zijn twee Gasthöfer. Een blijkt ruhetag te hebben en de ander is gewoon gesloten. Dan maar afdalen naar Hardheim weer drie km verder. Het eerste Gasthaus is gesloten. Er blijkt een I te zijn. Het bestaat uit een info bord achter een Imbiss. De man van de Imbiss vraagt wat we zoeken. Een overnachtingsplek. Hij weet er wel een en belt voor ons op. Daarna gaat zijn vrouw ons voor. Na twintig meter staan we aan de achterzijde van een Gasthof waar, na later blijkt, we eerst voorbij gefietst zijn zonder het op te merken. De kamer is wel wat prijzig maar we zijn er blij mee. Na een lekkere hetze ook lekker douchen. De fietsen worden in het berghok gezet. Later eten we in het Gasthof nog een lekkere schnitzel mit salat und pommes. Tot slot nog een ijsje op het plein en om half tien liggen we lekker in een echt bed.
19 september Hardheim naar Mainflingen.
Op weg naar de afdaling, die volgens het routeboek 20 km was. Vanuit het gasthof was het twee minuten rijden en toen begon de afdaling richting Eichenbühl, waar een fietspad begon naar Miltenberg. 22 km later waren we 150 meter gedaald, wat natuurlijk met koffie en een taartje werd beloond en ook omdat Tieme jarig is. Het was een mooie afdaling langs en over de Erfa door bos, weide en de bekende oude appelgaarden. Bij Miltenberg kwamen we via een omleiding in de altstad terecht, bestaand uit allemaal vakwerkhuizen. Vanaf nu volgen we de Main naar Main, die dan uitmondt in de Rijn. De eerste grote plaatsen komen we tegen onder andere Aschaffenburg, maar geen lunch te vinden. Uiteindelijk komen we in Mainaschaff terecht bij een Grieks restaurant waar we lekker giros met patat eten. Kees bedankt met efgaristo en de ober antwoordt met parkalo. Typisch Grieks in Duitsland en dat aan de Main. Gisteren een camping gevonden, die wat beter op de route ligt, alleen moeten we kijken of we de spoorbrug over kunnen. Al van ver zien we fietsers over de spoorbrug en gaan we ook maar die kant op. Enkele kleine obstakels, zoals trappetjes overwinnen we en we komen te fietsen aan de andere oever. Even later zegt Kees nu naar links en gaan van de Main weg en komen op de weg naar de camping. Later gaan we shoppen en nog veel later zitten we lekker aan de biefstuk en ratatouille. Kijken of we nog ergens een jetzer kunnen scoren en dan maar weer slapen in onze tenten. Vanavond is het voor het eerst niet al te koud.
20 september Mainflingen naar Mainz
Vanmorgen eerst vanaf de camping naar de bakker voor een kop koffie en een paar broodjes. We worden een paar keer aangesproken over waar we vandaan komen en waarheen we gaan. Erg leuk die belangstelling. Daarna niet terug naar de route maar rechtstreeks door naar Seligenstadt. Vlak voor de stad bereiken we de Main weer. Hoewel we uit de kaartjes begrepen dat we voornamelijk door stedelijk gebied zouden rijden, was de werkelijkheid heel anders. Tussen de bebouwing en de rivier was een grote groene bufferzone. Zo groot dat we eigenlijk meer het gevoel hadden door de natuur te rijden. Helaas waren de paden slecht: veel boomwortels en scheuren in het wegdek. Om 11 uur vonden we In Steinheim een slagerij waar ze koffie voor ons gingen zetten. In plaats van gebak namen we er een boterham met leberkäse (Kees) en salami met gurken (Gerard) bij. Toch heel lekker.
Van ver konden we de skyline van Frankfurt zien. Op de boulevard langs de rivier was het best druk met fietsers, hardlopers en wandelaars. Ook was er een marktje bovenlangs. Heel gezellig met een mooi uitzicht over de rivier. Helaas waren er geen eettentjes te vinden dus reden we maar door. Na de boulevard werden we geleid door de buitenwijken en voor we het wisten fietsten we door een bos. Daarna weer langs de Main. Opeens kwamen we bij een stuw uit waar we over moesten. Alleen: we moesten eerst een hoge stijle trap op. Samen lukte het om een voor een de fietsen naar boven te duwen. Aan de andere kant ook weer naar beneden. Ook dat lukte. We reden door naar Flörsheim waar we bij het Boothuis van de kanovereniging lunchten. Zwitserse worstsalade met bratkartoffelen. Terwijl we aten werd de lucht steeds donkerder, dus vlug op weg naar Mainz, nog zo'n 12 km. Aangekomen op de camping toch maar snel de tent opgezet. Vlak daarna hoorden we de donder van het onweer. We konden nog net een biertentje bereiken waar we onder de parasol de eerste jetze dronken, terwijl de regen neerviel en de wind aan de parasol rukte. Niet te lang, zodat we daarna nog konden douchen en vlug de stad in gingen. De altstad vonden we echter niet zo indrukwekkend, zodat we na twee uur weer terug waren. Terwijl we nu het verslag schrijven barst het onweer opnieuw los.
-
20 September 2014 - 21:35
Ella:
Echt jullie zijn kanjers dit is echt vrienschap kus Ella -
20 September 2014 - 21:48
Gerard Van Eeden:
Weer zo'n leuk verslag.Leest lekker weg. Fijn dat het goed gaat met jullie. De laatste loodjes weet je wel.
Maar ook dat zullen jullie overwinnen. Veel plezier nog. groetjes Gerard en Marian. -
20 September 2014 - 22:04
Leo:
Hoi Gerard en Kees,
Dit wordt wel een beetje een fietstocht die de nodige hobbels kent denk ik!
Regen is zo'n beetje jullie reisvriend aan het worden, het vinden van campings of ander onderkomens, (gasthoefer) is ook niet altijd even makkelijk, ze zijn er niet of als er al een pand staat dan is het gesloten
in september!! Bij een slager koffie drinken en dus dan maar een vleesbroodje erbij in plaats van een heerlijke "kuchen", 't moet niet gekker worden. hele steile trappetjes op en af, hebben ze natuurlijk voor jullie aangelegd, routes langs de rivier die omhooglopen en door bossen gaan en bebouwde delen die op bossen lijken, in welke wereld zijn jullie aan het fietsen? Het land van de bieren doorkruisen en dan moeilijk jetses kunnen vinden, het moet niet gekker worden. Maar dan is er opeens die vrolijke toon waarmee
jullie alles omschrijven, misschien wel van je afschrijven? En dat typeert toch wel de echte, internationaal gelouterde fietsers. Ga zo door. Leo -
20 September 2014 - 22:34
Joke :
Hoi lieve Gerard en Kees,
Ik zie jullie al ploeteren om die trappen op te gaan en af te dalen.
De fietsen een voor een omhoog brengen...samenwerken.
We hebben dat toch ook een keer in nederland gehad!
Liefs vanuit Hoogland met zijn dorpsfeest en clubkampioenschappen.
Liefs joke -
21 September 2014 - 10:41
Herre En Jellie:
Hallo Gerard en Kees.
Gelukkig is het weer wat opgeknapt en houden jullie de moed er in, afgelopen zaterdag hebben wij gefietst langs de rijn bij de loreley Bingen en Overwesel. Wij hebben iets geproefd van jullie belevenis, langs de rivieren. Zolang het maar droog is, is het fantastisch en wat zijn de dorpjes af en toe leuk.
Ik denk nog zo een 400 km te gaan, eind volgende week weer lekker op jullie eigen bed.
groetjes van herre en jellie -
22 September 2014 - 00:48
Rina En Marius:
Met veel plezier lezen we jullie sterke verhalen. Fantastisch!
In 2012 ook de Altmühl-Radweg gefietst (maar wel met zekere overnachtingen en bagagevervoer...), dus minder stoer, maar wel een beetje herkenbaar.
Nog een goede reis en we horen het graag in "levende lijfe".
Groetjes -
22 September 2014 - 22:13
CIel & Anjo:
Hallo kerels, wij zijn zeer onder de indruk van jullie prestaties. Wat een leuke onverwachte dingen maken jullie mee, hartstikke fijn dat wij vanuit onze comfortabele positie kunnen meegenieten.
Nog veel plezier tijdens de kilometertjes die nog resten. Houdoe, Ciel&Anjo -
23 September 2014 - 16:59
Theo Van Wegen:
De verslagen lezen inderdaad lekker weg. Ik moest er 3 lezen ivm een weekje Texel en dan zit ik vrij zelden op het net. (Dat zal de leeftijd wel zijn). In tegenstelling tot het weer bij jullie is het vorige week schitterend nazomerweer geweest met heerlijke stranddagen. Ja, niet alles wat ver weg ligt is bij voorbaat beter. Ik gun jullie uiteraard ook dit weer, maar dan moeten jullie wel doorfietsen. Eind september is het beste van het weer er wel van af. Ik wens jullie een plezierig vervolg, mooie uitzichten en top weer. Ik blijf jullie met genoegen volgen.
Theo -
24 September 2014 - 21:40
Jan En Anneke:
Met veel genot en bewondering jullie beeldende reiservaring weer gelezen, dat maakt foto's bijna overbodig.
Super mannen wat jullie weer gepresteerd hebben.
Nu nog de laatste kilometers en fiets uren op weg naar huis en haard.
Veel succes nog de laatste dagen.
-
25 September 2014 - 10:08
Mijke:
Ha die pap en Gerard,
Wat een leuk verhaal weer en wat zetten jullie goed door ondanks soms wat (lichte) tegenvallers! Inmiddels zijn jullie 30 kilometer van Nederland, al bijna thuis en weer een mooie fietservaring rijker! Succes en veel plezier nog met het laatste stukje! Tot gauw!
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
