Pontje varen

4 september Komarom naar Lipot
Gisteravond onder genot van een hapje en een drankje de site bijgewerkt. Leuk dat iedereen weer geniet van onze reis verhalen. Om 9 uur weer op de fiets. Even buiten Komarom merken wij hoe uitgestrekt de landerijen zijn, veeteelt en landbouw zien wij aan ons voorbij komen met af en toe een grote oude communistische boerderij. Snel een bak koffie in Acs en dan op weg richting Gyor een grote Hongaarse plaats. De route door Gyor is erg lastig te vinden en we besluiten dan maar om een kop koffie te drinken op een oud plein met uitzicht op een nog oudere brug, waar we overheen moeten. Om twaalf uur gaan we weg en na de brug, vele wegen gezien, maar we konden de juiste maar niet vinden. Dan maar rechtdoor en plots twee kerken op onze weg en deze stonden ook in het routeboek. Het laatste stuk was nog saaier dan de route van vanochtend, rechte wegen en een lekker windje tegen. Door dit gebied stroomde vroeger de Donau, maar nu wordt 80 procent gebruikt om er elektra mee op te wekken. We kunnen kiezen uit een natuur camping of een camping 5 km verder in Lipot. De eerste viel tegen, dan nog maar 5 km verder fietsen. Een erg mooie camping met een terminal bad en zwembad met glijbanen( zie video).
's-Avonds gegeten in de Witte Zwaan. Een kroeg waar dorpsgenoten bijeen komen om te kaarten, maar waar wij van een overheerlijk en zeer uitgebreid diner genoten,, weggespoeld met een paar koude jetzes. Morgen gaan we op weg naar Bratislava.

5 september Lipot naar Petronell-Carnuntum.
Na alleen koffie gaan we weer op pad. In het eerste dorp kopen we broodjes en beleg voor het ontbijt, dat we opeten onder een paar oude bomen op een nog ouder bankje. We fietsen nu door een landbouwgebied en passeren enkele dorpjes. Het is rustig weer. Opeens roept Kees, dat zijn voordrager los hangt. We stoppen en dan blijkt dat een van zijn voordragers afgebroken is bij de bevestigingsbout bij de naaf. Kees verwijderd de voordrager, de tas gaat achterop en zo fietsen we verder. In het eerste dorp, Dunakiliti, zien we bij een huis een bord van Stihl en nog een van grasmaaimachines. We stoppen en meteen komt er een vrouw naar buiten roepende bicikli. Kees vraagt of er een gat geboord kan worden in zijn drager. Zij roept haar man en die gaat gelijk aan het werk. Heel snel komt hij terug. Er is ook nog een lange 5 mm bout nodig. Die heeft hij ook,maar wel te lang. De bout wordt op maat geslepen en Kees monteert de drager weer. Ondertussen is er ook koffie ingeschonken. Al met al zijn we na een half uur weer op weg. Kosten nihil. Met een ferme handdruk nemen we afscheid van deze vriendelijke Hongaren. Verder door naar Rajka waar we lunchen en onze laatste huf'( ter)s wisselen bij een Nederlands echtpaar, dat dacht dat in Hongarije met euro's betaald kan worden. Twee km verder komen we opnieuw in Slowakije en over een prachtig fietspad gelegen op een dijk fietsen we naar Bratislava. Hoe dichter we bij de stad komen hoe meer skaters we tegen komen gekleed in bikini en korte broek. Mooi om te zien. Voor Bratislava lunchen we en besluiten we om Bratislava te passeren, zodat we morgen een kortere route hebben naar Wenen. Langs de stad fietsen we nog steeds langs de oevers van de Donau. Pas vlak bij de stad zien we het liggen aan de overkant van de Donau. Nog steeds fietsen we over de dijk en even later komen we Oostenrijk binnen. We zien onmiddellijk de bordjes van de DRW de Donau randweg. Heel gemakkelijk. Bij Hainburg kiezen we de variant die voert langs belangrijke Romeinse opgravingen en nog belangrijker een camping. We fietsen nu op gravel weggetjes. Snel zijn we in Petronell waar we na een paar keer vragen de camping vinden. Er staan een paar tentjes maar er is niemand. De naastgelegen tennishal staat te koop en is op slot. We zetten de tentjes op en wassen ons van top tot teen bij de koudwaterbad kraan. Even later arriveert er een Oostenrijks echtpaar met een camper. Die belt de beheerder en vertelt dat later de beheerder langs komt en de tennishal, waar we van de sanitaire ruimtes gebruik kunnen maken, zal openen. Daar wachten we maar niet op en we gaan in het dorp een lekkere jetze drinken en wat eten. Na het eten ging Kees nog even naar het invalidentoilet. Bij het doorspoelen viel de toiletpot van de muur en stroomde het toilet vol met water. We zijn na het voorval gemeld te hebben maar snel weggegaan. Op de camping bleek dat de Oostenrijker voor ons het camping geld had betaald.

6 sept Petronell naar Wenen
Via de Coop op weg naar Wenen. De route ging langs Romeinse opgravingen, die we via allerlei omwegen toch tegen kwamen. Fietsen we nu DRW of volgen we het routeboek in beide gevallen ging het niet goed, maar ja de Romeinen wezen ons toch de juiste route en via de weilanden en grindpaden kwamen we aan bij de pont. We belden de pont baas op en 10 minuten later stonden we aan de overkant van de Donau. Eerst koffie met appelstrudel waar Gerard nu nog de blaren van in zijn mond heeft staan. Over de dijk bereikten we Wenen en de camping vonden we vrij snel. Om een uur de tent klaar en Gerard ging de was doen. Vier uur gingen we richting Wenen voor de voor verkenning van morgen. Naar de dom en dan op weg naar de Heldenplatz waar we terecht kwamen in het dorpsfeest van Wenen, lekker bier en muziek. Net Hoogland maar niet zo veel bekenden. Het laatste van die dag was Prater een groot reuzenrad en veel kermis attracties, Kees genoot volop van al het licht en lawaai, daarna weer terug naar de camping en bij de benzinepomp alvast het ontbijt voor morgen gekocht en natuurlijk en laatste biertje.

7 september, rustdag in Wenen.
Op basis van de interesse van ons beiden had Kees het plan voor vandaag vastgesteld. Eerst gingen we op de Hundertwasser tour: naar Spittelau naar de verbrandingsinstallatie die door de ingrepen van deze kunstenaar een zeer bijzondere aanblik heeft gekregen. Daarna terug naar Wenen naar de Hundertwasser woningen. Ook hier zijn de woningen zeer bijzonder om te zien. De buitenzijde is door de kleurrijke en creatieve vormen en materialen zeer kunstzinnig en spraakmakend. Ook nog even naar het Kunsthaus dat gewijd is aan Hundertwasser. Daarna door naar Schönbrunn, de zomerresidentie van Sissy en Franz Jozef, de keizerin en keizer van Oostenrijk-Hongarije. Weer terug naar de stad, de Heldenplatz voor een hapje (schnitzel met friet) en een drankje (jetze). Ook nog even de boeren optocht met oogst producten zoals paprika's, komkommers enz. Nog op geleukt met een aantal blaas kapellen. Ook het mooie Rathaus bezochten we nog, waar pal daarvoor net een circus werd opgebouwd: weg mooie foto. Ook nog even naar de parlementsgebouwen met daarvoor een beeldengroep aangevoerd door Pallas Athene. Nog snel een toeristen ijsje en een ritje met de ringtram. Daarna weer terug naar Prater voor een verdere wandeling over de kermis. Toen was het wel weer tijd terug te gaan naar de camping. Bij de benzinepomp voor de deur nog een hassebassie gekocht om de avond mee af te sluiten.

8 Sept Wenen naar Rossatz
Na de rustdag was het weer tijd voor wat km's. Vandaag voor het eerst helemaal langs de Donau. Voordeel is dat de fietspaden goed zijn onderhouden en we de bordjes Donau Rad Weg goed kunnen volgen. De drukte van Wenen achter latend. Al om tien uur de eerste koffie bij een winkel van sinkel, er werd van alles verkocht en dat drie verdiepingen hoog. Mooie kastelen zie je steeds meer op de glooiende hellingen aan je voor bij komen. De volgende stop is er koffie met appelstrudel we hebben tenslotte al 60 km gefietst. Daarna zien we steeds meer heuvels langs de Donau verschijnen en ook de wijnvelden zien we plots overal. Snel nog boodschappen gedaan, want vanavond gaan we voor het eerst echt koken. Mooie camping in Rossatz, waar in het weekend een live TV programma van de ÖRF wordt uit gezonden, waardoor we niet overal mochten staan. De camping is een oude boomgaard met appel-,peren- en notenbomen. Om zeven uur hoorden we muziek vanuit het dorp komen. Het bleek iedere maandag avond een soort jam session te zijn. Lekker een biertje onder het genot van muziek is toch leuker dan bij de tent zitten. Maar gelukkig voor Gerard schonken ze alleen maar wijn. Kees nipte maar een flesje sinas weg. Het was een mooie dag geweest. Om half elf lekker de slaapzak weer in.

9 september Rossatz naar Willersbach
Na een lekker ontbijtje op het terras van de camping winkel gingen we vrolijk weer op weg. Vandaag wacht ons een kortere rit van ongeveer 65 km, omdat de daaropvolgende camping weer 45 km verder ligt. Het is fris, zeg maar koud weer met een forse wind tegen. De omgeving is afwisselend, dan weer een smal dal met aan weerszijden hogere bergen, dan weer vrij vlak met weidse uitzichten, dan weer wat lagere bergen. De eerste wat grotere plaats is Melk. Een mooi stadje met een heel groot oud klooster. Veel mensen op straat. Even later zien we dat er wel tien grote rivier cruiseschepen aangemeerd liggen. Ook arriveren er steeds weer bussen. Melk blijkt voor de DRW een must te zijn. Na een kop koffie met iets heerlijke ( wat het was weet ik niet) weer verder. Er volgen niet zoveel dorpjes. In Ybbs kopen we het avondeten in en daarna nog 5 km tot de camping. Een camping met vaste staanplaatsen en een klein veld. Het sanitair bevind zich in het Gasthof aan de overkant van de weg. Bij aankomst is het veld leeg maar al snel arriveren er nog twee Nederlandse echtparen en even later ook Duitsers.

10 sept Willersbach naar het wereld beroemde Fall
Bijna alle Hollandse fietsers waren nog bezig met pakken, toen wij al om kwart voor acht vertrokken op weg naar een ontbijtje. 15 km verder bij de brug een gasthaus gevonden, waar we aan konden schuiven bij de gasten, heerlijk brood, kaas, eitje, yoghurt en vers fruit goed begin van wat later bleek een mooie fietstocht en goed weer. Na het ontbijt konden de jassen uit want de mist was opgetrokken. Langs een nieuwe dam waar het water in 2002 10 meter hoog stond. Nu krijgt dmv van deze dam de Donau op dat gedeelte de vrije loop en zijn de omliggende dorpen gevrijwaard van hoog water. Dit is trouwens de eerste keer dat we dat zien; de Donau gaat bijna overal bij hoog water zijn eigen gang. Daarna richting Mauthausen waar vroeger een KZ kamp was. We besloten dat kamp niet aan te doen, omdat dat iets van de route lag. Bij de Billa lekker de lunch gekocht en ergens langs de Donau opgegeten. Langs diverse water kracht centrales gaat de rit verder en komen we langs Linz waar veel industrie zit en het behoorlijk stinkt, dus snel verder op zoek naar het wereld beroemde Fall. Hiervoor moeten we de Donau oversteken met een gierpont, een pont die drijvend naar de overkant gaat. Na 3 km komen we aan in Fall waar we bijna voorbij fietsten. maar gelukkig zag Kees een kroeg en ja hoor ook nog een kleine camping waar we nu net lekker schnitzels hebben gegeten. Een mooie afsluiting na 85 km fietsen langs de Donau.