Nog nooit vertoond twee lekke banden op een dag
Door: Kees
Blijf op de hoogte en volg Kees en Joke
21 Juni 2015 | Frankrijk, Vorey
17 juni Le Chambon naar Le Puy 32 km.
Vandaag eigenlijk een rustdag ,maar omdat de regen ons gisteren teisterde en we daardoor sliepen in een mobilhome gaan we voor een korte rit en ook een korte rustdag in Le Puy.
Lekker op weg met in de maag een stokbrood met omelet en een kop koffie. De route was redelijk vlak en bijzonder mooi. Door de Gorges van de Loire met steile hellingen aan beide zijden. Na 12 km een koffie stop want dat hoort nu eenmaal. Daarna gingen we weer de Gorges door en om half elf op de camping in Le Puy.Na het opzetten van de tent de stad in. Een echte pelgrimsstad met veel wandelaars met zware rug tassen en veel toeristen die moeizaam de steile hellingen van de stad beklommen. Wij ook naar de hauteville om de bijzondere rotsen te fotograferen waarop een kerk en een roze Maria. Kees brandde nog een kaars in de kathedraal voor zijn moeder en zijn schoonvader. Terug naar de camping voor het feestmaal van die avond , steak met broccoli, worteltjes, courgette en gebakken aardappels. Daarna gingen we terug naar de stad om bij Geant gas te kopen voor de komende dagen. Nog terug naar de stad voor een afzakkertje in de inmiddels lege stad. Terug op de camping waren we inmiddels ingebouwd door diverse tenten. Een echte stadscamping dus. Met in de avond dichtklappen de autoportieren en al.
18 juni Le Puy - Lacogne 65 km
Om 8 uur vertrokken we van de camping om ons ontbijt te kopen bij de naastgelegen supermarkt. Helaas, de supermarkt opende pas om half negen. Toen maar bij de boulangerie een belegd stokbrood
en koffie uit de automaat gekocht. Over het fietspad om de stad heen naar de voie verte. Even nog een heel steile klim van 50 meter en we waren er. Aanvankelijk over nieuw asfalt, maar al gauw over vlak gewalst zand. Door de regen van eergisteren fietste dat ook wat zwaar. Vooral Kees viel het wat moeilijk om de vaart erin te houden. Bij Coubon een afdaling naar het stadje toe en voor onze eerste echte koffie. Kees pompte nog even zijn banden wat harder op in de hoop sneller te kunnen rijden. Daarna begon het klimmen wat we bijna de hele dag zouden moeten doen. De spieren van Kees waren inmiddels warm geworden zodat ook hij lekker bergop reed (of toch de banden?). Er volgden klimmen naar ruim 1000 meter, daarna wat op en af en als laatste een klim naar 1245 meter. Over rustige wegen met veel soorten wilde bloemen langs de kant en met steeds meer uitzicht over het ruime land. We smaakten nog het genoegen een andere bepakte fietser in te halen. Na een lange dag volgde nog een heerlijke afdaling van St.Paul de Tartas naar Langogne. Gelijk doorgefietst naar de camping. Heerlijk rustig in vergelijking met gisteren.
19 Juni Langogne naar Les Vans 64 km
Vandaag een bijzondere dag, omdat we gaan afdalen richting het warme zuiden, maar we moeten eerst nog de kou beleven in Langogne ,waar het nachts heeft geregend. De wind blaast krachtig, maar gelukkig vanuit het noorden, dus wind in de rug. Na 20 km vals plat bereikten we La Bastide, waar we koffie dronken, voordat we vanaf 1100 meter naar 200 meter over 45 km zouden gaan afdalen. De routemaker beschrijft de afdaling als de toegangspoort tot het echte zuiden. De afdaling was werkelijk bijzonder mooi; hoog via de zijkant van de bergen daalden we af. Om de 50 meter een bocht dat voorkwam dat je snel beneden kwam. De rivier stroomde in de diepte met af en toe een waterval of een barrage waar de EDF stroom opwekte. De eerste 23 km geen auto gezien, tot we plots weer terecht kwamen in een wielerwedstrijd, alleen dit keer was het een prestatie tocht, waar in het dorp Ste Marguerite een verzorgingsplaats was ingericht, en wel op carnavaleske manier. We werden met gejuich en gezang binnen gehaald en de burgemeester zei dat we wat moesten rusten en eten. Natuurlijk deden we dat en genoten van de carnavaleske sfeer. Na 20 minuten weer verder en we zagen de wielrenners omhoog ploeteren, maar wisten ook dat ze boven goed zouden worden verzorgd. Na 20 km bereikten we Les Vans waar we een camping vonden iets buiten de stad, maar eerst nog de lunch genuttigd bij de Libanees!!!!! Na alle plichten weer terug naar de stad voor het avondeten en natuurlijk de biertjes op het plein. Kees voelde hier voor het eerst het joie de vivre gevoel en genoot met volle teugen van de twee halve liters bier. Gerard had niet het zelfde gevoel maar genoot ook van zijn biertjes. Bij het opstappen liet hij de boodschappen vallen en waren er vier van de zes eieren kapot. Lekker gegeten en morgen klutseieren bij het ontbijt. De dag was, zoals Paul Benjamins het beschrijft in zijn routeboek, mooi, bijzonder en inderdaad het gevoel dat je in het zuiden terecht bent gekomen. En ik(Kees) schrijft dit verslag om half tien in de avond nog in de korte broek.
20 juni Les Vans- Cardet 75 km
Vol goede moed zouden we vertrekken. Zouden, want opeens riep Kees "ik heb een lekke band". De eerste sinds acht jaar en nog wel met een nieuwe fiets. Vlug ontlaadde Kees zijn fiets en hup, het voorwiel eruit. Oeps, vergeten dat er een naafdinamo inzit, dus hangen de draadjes erbij. Van later zorg. De band eraf en een nieuwe binnenband erin. Plakken komt vanavond wel. Oppompen van de band viel nog niet mee met zo'n klein pompje, maar de camping eigenaar heeft een compressor. Wel een Franse, dus dat werkte niet. Pompen maar weer. Na 20 minuten toch op weg. Door de stad en toen meteen klimmen. Daarna een klein weggetje door bossen en kleine dorpjes. Even rijden we fout, dankzij ons routeboek, dat een wegnummer verkeerd vermeld èn een naambord dat inmiddels verdwenen was. We keren om en daarna gaat het goed. Even een druk stukje richting St. Ambroix, waar Kees bij een moterhandel zijn band nog eens goed laat oppompen. Daarna duiken we de rust weer in van de kleine weggetjes en het droge zuid Franse landschap. Op een klein bankje in de schaduw van een overhangende boom lunchen we. Verder maar over de kleine weggetjes met de vele gaten in het wegdek. Opeens een veld met bloeiende zonnenbloemen, de eerste van onze reis. Na Mons, met mooie huizen maar een vennijdige beklimming, dalen we snel af naar Vézenobres. Nog even een colatje en een ijstheetje bij een rotonde. We besluiten de D982 verder te volgen en niet ons routeboek. Een verkorting. Even later zien we camping Beau Rivage en we besluiten daar naar toe gegaan. Het blijkt een heel Nederlandse camping te zijn, zodat we niet vrijuit kunnen praten. Na aanmelding blijkt Kees opnieuw een lekke band te hebben, weer het voorwiel. Nadat de tent staat gaat Kees rustig aan de gang. Twee banden plakken en de aansluiting van de dynamo repareren. Alles lukt, met behulp van de grote pomp van een vriendelijke Nederlandse buurman. Daarna eindelijk douchen en eten en een biertje in de bar. Dan naar het dorp waar een jazzavond zou zijn. En inderdaad speelt op het dorpsplein een band met oude mannen hits uit de jaren 70. Wel leuk maar ook heel fout. Dan maar terug naar de camping voor een hassebassie, waarna we uitgeput de tent induiken.
21 juni Cardet naar Saint Andre de Sangoris 78 km.
Vannacht is de band van de fiets van Kees heel gebleven en we gaan na het ontbijt op camping op weg naar alweer zo'n mooie naam Saint Hippolyte du Fort voor de eerste en de laatste koffie van vandaag. We rijden door de vallei van de Hérault een rivier waar je overal kan zwemmen en ook nog met de kano doorheen kan. Licht klimmend en daarna weer dalend rijden we door dit prachtige gedeelte van Frankrijk, waar misschien onze lezers/volgers ook wel eens zijn geweest. De temperatuur klimt gestaag omhoog, maar we merken daar weinig van omdat we in de Gorges rijden. Na een stevige klim en een dito afdaling bereikten we Saint Guilhem Le Dessert, alweer zo'n mooie naam. Een mooie stad met kleine steegjes die steil omhoog gaan, wij kiezen voor een drankje halverwege. Daarna komen we aan het einde van de Gorges waar een oude brug is, waar de jeugd van grote hoogte de Hérault in springt. Nog 12 km te gaan naar alweer zo'n mooie naam Saint André de Sangonis; de warmte stijgt naar 35 graden en de koude wind is vervangen door een warme wind. Na het opzetten van de tent op zoek naar het bier en eten, vandaag aangeboden door Nienke, omdat het Vaderdag is.Gerard boekt het vliegtuig terug bij het restaurant. Volgende week donderdag vliegen we terug. Maar we gaan eerst naar Mik voor een drankje, een etentje en een strand dag in Cubelles. Mik wil je mijn zwembroek meenemen die was ik vergeten in Le Paradis.
Vandaag eigenlijk een rustdag ,maar omdat de regen ons gisteren teisterde en we daardoor sliepen in een mobilhome gaan we voor een korte rit en ook een korte rustdag in Le Puy.
Lekker op weg met in de maag een stokbrood met omelet en een kop koffie. De route was redelijk vlak en bijzonder mooi. Door de Gorges van de Loire met steile hellingen aan beide zijden. Na 12 km een koffie stop want dat hoort nu eenmaal. Daarna gingen we weer de Gorges door en om half elf op de camping in Le Puy.Na het opzetten van de tent de stad in. Een echte pelgrimsstad met veel wandelaars met zware rug tassen en veel toeristen die moeizaam de steile hellingen van de stad beklommen. Wij ook naar de hauteville om de bijzondere rotsen te fotograferen waarop een kerk en een roze Maria. Kees brandde nog een kaars in de kathedraal voor zijn moeder en zijn schoonvader. Terug naar de camping voor het feestmaal van die avond , steak met broccoli, worteltjes, courgette en gebakken aardappels. Daarna gingen we terug naar de stad om bij Geant gas te kopen voor de komende dagen. Nog terug naar de stad voor een afzakkertje in de inmiddels lege stad. Terug op de camping waren we inmiddels ingebouwd door diverse tenten. Een echte stadscamping dus. Met in de avond dichtklappen de autoportieren en al.
18 juni Le Puy - Lacogne 65 km
Om 8 uur vertrokken we van de camping om ons ontbijt te kopen bij de naastgelegen supermarkt. Helaas, de supermarkt opende pas om half negen. Toen maar bij de boulangerie een belegd stokbrood
en koffie uit de automaat gekocht. Over het fietspad om de stad heen naar de voie verte. Even nog een heel steile klim van 50 meter en we waren er. Aanvankelijk over nieuw asfalt, maar al gauw over vlak gewalst zand. Door de regen van eergisteren fietste dat ook wat zwaar. Vooral Kees viel het wat moeilijk om de vaart erin te houden. Bij Coubon een afdaling naar het stadje toe en voor onze eerste echte koffie. Kees pompte nog even zijn banden wat harder op in de hoop sneller te kunnen rijden. Daarna begon het klimmen wat we bijna de hele dag zouden moeten doen. De spieren van Kees waren inmiddels warm geworden zodat ook hij lekker bergop reed (of toch de banden?). Er volgden klimmen naar ruim 1000 meter, daarna wat op en af en als laatste een klim naar 1245 meter. Over rustige wegen met veel soorten wilde bloemen langs de kant en met steeds meer uitzicht over het ruime land. We smaakten nog het genoegen een andere bepakte fietser in te halen. Na een lange dag volgde nog een heerlijke afdaling van St.Paul de Tartas naar Langogne. Gelijk doorgefietst naar de camping. Heerlijk rustig in vergelijking met gisteren.
19 Juni Langogne naar Les Vans 64 km
Vandaag een bijzondere dag, omdat we gaan afdalen richting het warme zuiden, maar we moeten eerst nog de kou beleven in Langogne ,waar het nachts heeft geregend. De wind blaast krachtig, maar gelukkig vanuit het noorden, dus wind in de rug. Na 20 km vals plat bereikten we La Bastide, waar we koffie dronken, voordat we vanaf 1100 meter naar 200 meter over 45 km zouden gaan afdalen. De routemaker beschrijft de afdaling als de toegangspoort tot het echte zuiden. De afdaling was werkelijk bijzonder mooi; hoog via de zijkant van de bergen daalden we af. Om de 50 meter een bocht dat voorkwam dat je snel beneden kwam. De rivier stroomde in de diepte met af en toe een waterval of een barrage waar de EDF stroom opwekte. De eerste 23 km geen auto gezien, tot we plots weer terecht kwamen in een wielerwedstrijd, alleen dit keer was het een prestatie tocht, waar in het dorp Ste Marguerite een verzorgingsplaats was ingericht, en wel op carnavaleske manier. We werden met gejuich en gezang binnen gehaald en de burgemeester zei dat we wat moesten rusten en eten. Natuurlijk deden we dat en genoten van de carnavaleske sfeer. Na 20 minuten weer verder en we zagen de wielrenners omhoog ploeteren, maar wisten ook dat ze boven goed zouden worden verzorgd. Na 20 km bereikten we Les Vans waar we een camping vonden iets buiten de stad, maar eerst nog de lunch genuttigd bij de Libanees!!!!! Na alle plichten weer terug naar de stad voor het avondeten en natuurlijk de biertjes op het plein. Kees voelde hier voor het eerst het joie de vivre gevoel en genoot met volle teugen van de twee halve liters bier. Gerard had niet het zelfde gevoel maar genoot ook van zijn biertjes. Bij het opstappen liet hij de boodschappen vallen en waren er vier van de zes eieren kapot. Lekker gegeten en morgen klutseieren bij het ontbijt. De dag was, zoals Paul Benjamins het beschrijft in zijn routeboek, mooi, bijzonder en inderdaad het gevoel dat je in het zuiden terecht bent gekomen. En ik(Kees) schrijft dit verslag om half tien in de avond nog in de korte broek.
20 juni Les Vans- Cardet 75 km
Vol goede moed zouden we vertrekken. Zouden, want opeens riep Kees "ik heb een lekke band". De eerste sinds acht jaar en nog wel met een nieuwe fiets. Vlug ontlaadde Kees zijn fiets en hup, het voorwiel eruit. Oeps, vergeten dat er een naafdinamo inzit, dus hangen de draadjes erbij. Van later zorg. De band eraf en een nieuwe binnenband erin. Plakken komt vanavond wel. Oppompen van de band viel nog niet mee met zo'n klein pompje, maar de camping eigenaar heeft een compressor. Wel een Franse, dus dat werkte niet. Pompen maar weer. Na 20 minuten toch op weg. Door de stad en toen meteen klimmen. Daarna een klein weggetje door bossen en kleine dorpjes. Even rijden we fout, dankzij ons routeboek, dat een wegnummer verkeerd vermeld èn een naambord dat inmiddels verdwenen was. We keren om en daarna gaat het goed. Even een druk stukje richting St. Ambroix, waar Kees bij een moterhandel zijn band nog eens goed laat oppompen. Daarna duiken we de rust weer in van de kleine weggetjes en het droge zuid Franse landschap. Op een klein bankje in de schaduw van een overhangende boom lunchen we. Verder maar over de kleine weggetjes met de vele gaten in het wegdek. Opeens een veld met bloeiende zonnenbloemen, de eerste van onze reis. Na Mons, met mooie huizen maar een vennijdige beklimming, dalen we snel af naar Vézenobres. Nog even een colatje en een ijstheetje bij een rotonde. We besluiten de D982 verder te volgen en niet ons routeboek. Een verkorting. Even later zien we camping Beau Rivage en we besluiten daar naar toe gegaan. Het blijkt een heel Nederlandse camping te zijn, zodat we niet vrijuit kunnen praten. Na aanmelding blijkt Kees opnieuw een lekke band te hebben, weer het voorwiel. Nadat de tent staat gaat Kees rustig aan de gang. Twee banden plakken en de aansluiting van de dynamo repareren. Alles lukt, met behulp van de grote pomp van een vriendelijke Nederlandse buurman. Daarna eindelijk douchen en eten en een biertje in de bar. Dan naar het dorp waar een jazzavond zou zijn. En inderdaad speelt op het dorpsplein een band met oude mannen hits uit de jaren 70. Wel leuk maar ook heel fout. Dan maar terug naar de camping voor een hassebassie, waarna we uitgeput de tent induiken.
21 juni Cardet naar Saint Andre de Sangoris 78 km.
Vannacht is de band van de fiets van Kees heel gebleven en we gaan na het ontbijt op camping op weg naar alweer zo'n mooie naam Saint Hippolyte du Fort voor de eerste en de laatste koffie van vandaag. We rijden door de vallei van de Hérault een rivier waar je overal kan zwemmen en ook nog met de kano doorheen kan. Licht klimmend en daarna weer dalend rijden we door dit prachtige gedeelte van Frankrijk, waar misschien onze lezers/volgers ook wel eens zijn geweest. De temperatuur klimt gestaag omhoog, maar we merken daar weinig van omdat we in de Gorges rijden. Na een stevige klim en een dito afdaling bereikten we Saint Guilhem Le Dessert, alweer zo'n mooie naam. Een mooie stad met kleine steegjes die steil omhoog gaan, wij kiezen voor een drankje halverwege. Daarna komen we aan het einde van de Gorges waar een oude brug is, waar de jeugd van grote hoogte de Hérault in springt. Nog 12 km te gaan naar alweer zo'n mooie naam Saint André de Sangonis; de warmte stijgt naar 35 graden en de koude wind is vervangen door een warme wind. Na het opzetten van de tent op zoek naar het bier en eten, vandaag aangeboden door Nienke, omdat het Vaderdag is.Gerard boekt het vliegtuig terug bij het restaurant. Volgende week donderdag vliegen we terug. Maar we gaan eerst naar Mik voor een drankje, een etentje en een strand dag in Cubelles. Mik wil je mijn zwembroek meenemen die was ik vergeten in Le Paradis.
-
21 Juni 2015 - 21:10
Renske Nic En Tieme:
Zo een mooie fiets en dan toch 2 lekke banden! Wat een avonturen en goed om te lezen dat jullie ook genieten van het goede leven!
Fijne vaderdag. X -
21 Juni 2015 - 21:17
Daphne:
Mooi verhaal weer! En tja hoe krijg je het voor elkaar twee lekke banden. Succes mannen nog een klein stuk te gaan. En geniet van al het moois dat jullie gaan beleven en al hebben beleefd. Kus van ons allemaal -
21 Juni 2015 - 22:22
:
hihi Gelukkig dacht er nog iemand aan je nu je weg bent op de fiets en aangeboden door Nienke..
Heerlijk toch.... -
21 Juni 2015 - 22:42
Joke:
Heerlijk dat gevoel !! Je vertelde het al...je hoort de krekels weer, lang buiten zitten en de zonnebloemen.
Mik belde en je mag een van zijn vijf zwembroeken lenen.
Is dus geregeld.
Het ergste klimmen voorbij en nu veel genieten.
Wie liet nu die eieren kletteren? Maar met omelet alles weer opgelost.
Liefs joke -
22 Juni 2015 - 09:14
Gerard En Marian:
Wederom met een glimlach het leuke verslag gelezen. Zo te lezen door een prachtige omgevong gereden.
Jammer van die lekke banden. Het was weer een genoegen het verslag te lezen. Nog een paar dagen doortrappen mannen en dan genieten van een welverdiende rust. Neem nog een paar jetses de komende dagen en geniet er nog van. Zonder lekke banden deze etappe. Groetjes en tot het volgende verslag. -
22 Juni 2015 - 11:31
Herre En Jellie:
Hallo Kees en Gerard. Eindelijk goede wifi, ook wij mogen nu genieten van jullie verhalen. Wij zijn in pitlochry Schotland en genieten net als jullie van de elementen, zoals regen en soms zon. Gisteren vaderdag veel sms en watsapps. Ik denk dat jullie na deze twee lekke banden vrij zullen blijven van meer pech en dus lekker doortrappen.
Groeten en veel plezier van herre and jelly -
22 Juni 2015 - 12:57
Maria:
Zo mannen vervelen hoeven jullie je niet, met al die gezellige avonden , in de dorpen en wT kan het zonnetje toch veel goed doen en Kees ik geloof dat het aan de band lag.
Groetjes maria -
22 Juni 2015 - 20:37
Jac:
i.d.d. Kees, St. Hypolyte du Fort en St. Ambrois. Anneke en ik zijn daar enkele jaren geleden ook geweest. Goed toeven - lekker klimmen ....
Succes in de volgende etappe(s)
-
25 Juni 2015 - 21:19
Nienke:
Jullie verdienen het lekkere eten! Fiets zo door mannen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
