De laatste loodjes

22 juni Saint André de Sagonis naar Villeneuve les Béziers.
's-Morgens nam Kees op verzoek van het Nederlandse fiets echtpaar nog een lang zal ze leven liedje voor hun dochter op. Kort daarna vertrokken zij en wij. Via heuvels en dalen ging langs de vele druiven velden van de Languedoc naar Pezenas. Daar dronken we koffie en sloegen bij de bakker mondvoorraad en water in. Langs de l'Herault fietsten we en ook daar vonden we een aangenaam adres om even te pauzeren en te ontsnappen aan de warmte van de dag. Daarna naderde Vias en fietsten langs de vele strand campings en de kermis verder. Bij Portiragnes-Plage lunchen we en nam Kees een duik in de Middellandse zee. Met als bewijs een filmpje voor zijn kleinzoons. Langs het kanaal Du Midi naar Villeneuve waar we snel de camping vonden. Met een heerlijk zwembad om af te koelen van deze door de warmte toch wel inspannende dag. Gelukkig bleef de bar lang open en besloten we de dag met een Jetze gezeten aan de rand van het kanaal.

23 juni Villeneuve les Beziers naar Durban Cobieres
In de morgen zie je alle fietsers hun tenten weer opbreken om daarna weer een dag verder te trekken. Vandaag de laatste km's langs het kanaal Du Midi. Een kanaal wat loopt vanaf de Middellandse zee naar de Atlantische oceaan. In Beziers gaat het kanaal over de rivier de Lorb. Iets verderop liggen negen sluizen achter elkaar, die ervoor zorgen dat de boten 15 meter omhoog of naar beneden gaan. Daarna een wat golvend terrein, wat inhoud dat je ongeveer 15 X de Amersfoortse berg beklimt en weer afdaald naar nul en dat met een steeds strakker windje tegen en temperaturen die al snel boven de dertig gaan. Geen bier maar water wat ons op de fiets houdt. Na een klim bereikten we Bizanet en plots veranderde het landschap in een ruig terrein met een weg en rivier en rotspartijen aan beide zijden die alsmaar hoger werden. Na 76 km bereiken we Durban Cobieres, waar in 1999 de rivier tijdens noodweer bijna het gehele dorp vernietigde. Maar niet vandaag, bij aankomst een strak blauwe hemel en 35 graden op de teller. De nieuwe camping ligt aan de andere zijde van de rivier, die alleen te bereiken was via het water. Kees kwam goed over maar Gerard viel op zijn gat in de rivier, helaas geen foto van dat moment. Tent opzetten, bier drinken en lekker eten bij brasserie chez prano. Bij terugkomst nog wat bijpraten met andere fietsers en lekker slapen.

24 juni Durban Corbieres - Ille sur Tet 60 km
Al om acht uur reden we weg van de camping op weg naar de bakker. Opnieuw door de rivier, waarbij Kees klaar stond met zijn camera om maar niets te missen. Uiteraard ging alles van een leien dakje. Het eerste obstakel wat ons wachtte was een klim van 8 km over de Col d'Extrême. Het bleek een heel geleidelijke klim die ons weinig moeite kostte. Wel weer een heerlijke afdaling langs o.a. een Katharen kasteel op een heuveltop. In Tuchan tijd voor een kop koffie. Daarna opnieuw op naar een klim richting Estagel en vervolgens Latour de France. Opnieuw een klim omhoog en met het verstrijken van de tijd neemt ook de warmte weer flink toe. Dat maakt het klimmen meteen zwaarder. Maar de mooie uitzichten vergoeden heel veel. Onder ons licht een stuwmeer te schitteren in de zon. Na Belesta ( een mooi oud plaatsje) begint de afdaling richting Ill sur Tet. Even nog een klein klimmentje, een jongen op een fiets die ons wat water vraagt en dan zien we Ill liggen. Een uitgestrekte vlakte met op de achtergrond de bergen. Nog langs een mooie kalkrotsformatie en we fietsen de stad binnen. Na een keer vragen vinden we de camping. Later op de dag doen we boodschappen. Maar we willen voor het eten ook nog de stad in. Het is te warm om het eten te bewaren. Even vragen bij de receptie of het daar in de koelkast kan. Maar de receptie sluit al om zes uur. Maar het meisje van de receptie weet raad. Zij vraagt aan onze overbuurman ( een vaste bewoner) of ons eten in zijn koelkast kan. En het mag. Gerust kunnen we de stad in. Vanavond kalfsvlees met Rochefort saus en traditioneel vooraf gegaan door sla.

25 juni Ill sur Tet naar Arles sur Tech 49 km
Na een ontbijt in de stad gingen we op naar de grote doorbraak over de Pyreneeën met de wetenschap dat het erg warm zou gaan worden en de klim naar 750 meter na de middag zou zijn. We kijken of dat lukt of dat de hitte spelbreker kan worden. Rustig begon de afdaling naar Thuir waar voornamelijk fruit wordt verbouwd of een druif ook geen vrucht is vroeg Gerard zich af, waar we dagen lang langs fietsten.
Daarna richting de eerste heuvel van de dag de col de llauro. Mooie klim langs allemaal fruit(druiven). Bovenaan gekomen werd het tijd voor de eerste koffie van de dag. Ondertussen was het al behoorlijk warm geworden, maar we gingen nog steeds voor de oversteek. Een mooie afdaling naar Ceret volgde, daarna weer omhoog, eerst via een oude spoorbaan wat al snel een moeilijk berijdbaar pad werd. We wurmden ons door kleine hekken en plots een hek waar alle bagage eraf moest. De maat was vol en we besloten te kamperen in het eerst volgend dorp: Arles sur Tech op 350 hoogtemeters van de top. Mooie camping met een douche en bier. Voor het avond eten gingen we naar de Spar waar we tagliatelle kochten met sla. Dit was tevens de laatste maaltijd op een camping. I.v.m. het gewicht hebben Kees en Gerard het een en ander achtergelaten.