Op de route du soleil

8 juni Buxerulles - Domrémy la Pucelle 76 km
Gistermiddag na binnenkomst van de andere gasten lekker geborreld. Kees nam nog een duik in het zwembad. Om ongeveer zeven uur aan tafel. Lekker een vier gangen menu met volop wijn en gezellige gesprekken. Pas na elven naar bed.
Na het ontbijt gegeten te hebben en nog een broodje voor onderweg klaar gemaakt te hebben op weg. Rustig fietsend rond la Butte de Monsec, een herinnering aan de eerste wereldoorlog. Verder over rustige weggetjes langs stille dorpjes. Dan weer door een bos. Bij Boucq volgde een steile klim en vervolgens over een afgesloten weg. De weg was afgesloten omdat de toestand van de weg zeer slecht was. Daarna een mooie afdaling opnieuw het dal van de Maas in. Een Maas die hier nog maar een klein stroompje is. Langs rustige wegen naar Vaucouleurs waar we de avond boodschappen wilden doen. Helaas was de intermarché gesloten tot half drie. Voor het museum van Jeanne d'Arc aten we onze broodjes. Met veel stijgen en dalen en de Maas onder ons arriveerden we in Greux. Nog een kilometer tot de gemeente camping van Domrémy, de geboorteplaats van Jeanne d'Arc. De tenten vlug opgezet en douchen maar. We waren heel alleen op de camping. Toen op zoek naar een winkel of restaurant. Waar we ook keken alles was gesloten. Bij een souvenirwinkeltje gevraagd. In Coussey, vijf kilometer verderop, is een épicerie. Wij erheen met wind mee. Aangekomen was er wel een winkel maar gesloten. Volgens een passant zou de eigenaar ziek zijn. Maar bij het café stond een bord met plat du jour. Naar binnen, maar vandaag was er niets te eten. Maar weer terug en nog eens gevraagd. Bij de Basilique du Bois Chenu is een restaurant. Wel klimmen. En jawel, er was een restaurant met volgens het bord langs de weg middag en avondeten. Maar helaas, op maandag gesloten.
Weer terug naar Domrémy. Het souvenirwinkeltje was nog open. Daar maar een paar blikjes bier gekocht, een paar ijsjes en een zak met cakejes. Ons avondeten en ons ontbijt. Morgen maar weer zien waar we iets te eten kunnen kopen. Hopelijk hoeven we niet te ver te fietsen. Deze extra rondrit kostte ons wel 15 km extra inspanning.

9 juni Domremy naar Humes 96 km

Vandaag zijn we opgestaan om zeven uur en na het inpakken begonnen we weer met de cakes van de vorige dag. Na twee cakes plots een auto op de camping met brood, nog snel een croissant en een baguette naar binnen gewerkt en om half negen op pad naar Grand het enige dorp waar we voor vandaag wat konden krijgen. Half elf in waren we in Grand, lekker koffie gedronken en de lunch ingekocht. Niet wetende dat we vandaag ongeveer 90 km zouden gaan fietsen en waar waarschijnlijk weer geen eten zou zijn!!!! De camping in Andelot kwam veel te vroeg dus doortrappen zei Gerard. De route van vandaag was afwisseld door bos, landbouw,koren en maïsvelden. Onderweg soms gade geslagen door een stel koeien, als we weer eens van kaart moesten wisselen. We fietsten soms met een snelheid van niet meer dan 6 km omhoog, maar ook soms met 69 km naar beneden. Voor de zekerheid de camping gebeld of er echt wel eten was. De secretaresse van de Marie zei dat alles open was, ook de bar. Vier uur op de camping en ja hoor alles dicht. Gerard zei alles komt goed,dus afwachten tot vijf uur. Om vijf uur verscheen een aardige dame, die de blokhut open deed en het vet voor ons aanzette. Heerlijk steak hache met Franse friet en heerlijke Heineken.Voldaan gingen we om negen uur slapen, want het was inmiddels erg fris geworden.

10 juni Humes - Pontailler sur Saône 86 km
Vanmorgen om tien voor acht bracht de camping dame ons het stokbrood en de croissants. Bovendien bracht ze twee bekertjes met heet water en een zakje met cappuccino. Daarna op weg naar Langres om bij de Lidl de dag inkopen te doen en te kijken naar een nieuw camping stoeltje voor Kees. Het oude stoeltje had het namelijk bijna begeven. Na een forse klim vanaf het kanaal richting Langres bereikten we de Lidl. Daar bleek nauwelijks iets te koop ( zelfs geen brood) dus verder over het fietspad onder Langres door naar de Leklerq. Daar was weer heel veel te koop maar geen stoeltje. Pas om half elf gingen we verder en we hadden pas 13 km gefietst. Eerst weer door het heuvelland maar al snel bereikten we het kanaal de la Marne à Saône. Over het jaagpad langs het kanaal jaagden we verder. Eerst nog over een matig wegdek maar dat werd allengs beter. De hele dag zagen we niemand. Pas inde middag ontmoetten we drie fietsers. Verder ook geen restaurants of cafés, maar wel veel sluizen en af en toe een boot. Gelukkig fietsten we met het verval mee, dus het ging lekker snel. Wel werd het steeds warmer tot 27 graden aan toe. Om drie uur bereikten we de camping. Lekker eerst een biertje gedronken op het terras aan de Saône. Later kookte Kees weer een heel bijzonder gerecht waar hiervoor nog niemand van gehoord heeft. 's-Avonds zaten we nog lekker aan de Saône te genieten van de zwoele avond.

11 juni Pontailer sur Saone naar Meursault 82 km

Wakker worden en weer steeds het zelfde ritueel uitvoeren, al 13 keer, inpakken,ontbijtje en weer vertrekken naar de volgende bestemming. Dit keer de wijnvelden rondom Beaune. Na vijf km maken we een pitstop om de lunch in te kopen, want de volgende 30 km zijn er geen voorzieningen. De Spar of zoiets. We verlaten de Saône en gaan via leuke bospaden, verlaten dorpjes, langs de laatste boerenvelden, oude abdyen en oude kastelen richting de lunch in St Nicolas. Daar besluiten we ondanks de 35 graden een bezoek te brengen aan Beaune en om daarna 10 km door te fietsen naar de wijnvelden van de Bourgogne.
Het werd steeds warmer en ook nog veel mooier om door de wijnvelden te fietsen na Beaune. Ieder wijnperceel wordt omringd door stenen muurtjes, waarachter de wijnboeren hun druivenstokken aan het bewerken waren, ondanks de hitte. Ook het gif werd goed verspreid over de velden om de druiven te beschermen.Of dat ten goede komt van de wijn, dat vraag ik mij af. We vonden een mooie terrassen camping met een terras, zwembad en nog veel meer. Je ziet dat het seizoen hier al is begonnen. Kees maakte spaghetti mergues en we genoten beide van deze Bourgondische maaltijd. Nu nog een biertje op het terras en dan op weg naar de laatste etappe van het eerste routeboek. Morgen zijn we halverwege.

12 juni Mersault - Cluny 82 km
Eerst lekker in het camping restaurant ontbeten. Daarna meteen door de wijn dorpen en de wijnvelden verder. Bij Chagny kwamen we op de voie verte langs het kanaal. Route barree stond er maar Kees reed natuurlijk door. Er werd nieuw asfalt aangebracht. Gelukkig kon Gerard Kees overtuigen om toch maar de omweg toenemen. Het argument dat zijn nieuwe fiets onder de teer zou komen te zitten hielp hem over de streep. Nog een klein tussen stukje ( met een koffiestop om de eerste regendruppels te ontwijken) en daarna kwamen we op het spoortracé terecht en gingen we als een trein door het landschap. Bij elk oud station moest Kees een foto maken. Bij Buxy dronken we koffie en vlak voor we wilden opstappen kwamen daar twee oude bekenden aan. Het echtpaar dat we op onze tweede dag in Brabant ook ontmoet hadden. Wat een leuk weerzien en wat een leuke gedeelde ervaringen. Verder over het tracé. Opeens begon het te regenen, de eerste keer in deze twee weken. Het duurde maar een half uurtje. We kwamen bij een oud treinstation, maar daar zat een hele schoolklas te lunchen. Kees wilde nog even zijn traditionele foto maken, stapte op de rand van het perron en gleed prompt uit. Een bloedend scheenbeen tot gevolg. Mijn been is gebroken, riep Kees uit. Maar ik kon hem geruststellen, het waren "slechts" schaafwonden en daar was de betedine goed voor. Een klein stukje verder, waar het wat rustiger was, gingen we lunchen. Verder maar weer en al snel waren we bij Cluny. De camping lag voor Cluny. Na het opzetten van de tent de stad in voor een verkenning, een biertje ( of twee) en de boodschappen voor het avondeten. Cluny is een mooie oude stad met smalle straatjes, waar dan ook nog de auto's doorheen jagen. We zagen ook veel jongeren met wonderlijke kunstzinnige jassen aan. Studenten van de abdij van Cluny. Terug naar de camping. Door een smal straatje tegen het een richting verkeer in. Kees wilde een tegemoet komende auto ontwijken en schoot de stoep op. Helaas bleef zijn achterwiel hangen op de stoeprand en hoeps daar lag hij languit op de stoep. Gelukkig miste hij de muur, maar bleef toch even liggen terwijl hij met een pijnlijk gezicht zijn schouder betastte. De automobilist kwam geschrokken informeren hoe het met hem ging. Goed zei Kees en stond moeizaam op. Het viel inderdaad mee en we konden onze weg vervolgen. Op de camping toverde Kees, als vanouds, weer een heerlijke maaltijd met een bijzonder toetje. Lekkere kaasjes, smullen maar.
Na het eten begon het te regenen, dus het plan om opnieuw Cluny in te gaan viel in duigen. Dus maar snel in de tent en uiteindelijk maar in de slaapzak.
We zijn op de helft en gaan morgen verder met deel twee en opnieuw veel klimmen
.