Het begint op vakantie te lijken!!!

1 en 2 oktober rustdagen in Rab.
1 oktober hebben we de verjaardag gevierd van Kees, diverse telefoontjes en sms's gehad en ook nog toegezongen door de klas van Joke. Daarna taartjes halen in Rab om die daarna gezellig met een ander stelletje Wim en Ineke op te eten. Dit alles met een lekkere kop DE koffie uit Holland. De zon scheen lekker en verder de dag gevuld met wat zwemmen, luieren enz . Gerard heeft de deze dag verder ondersteund met bier, eten en zijn aanwezigheid.
Het luchtbed van Gerard is kapot gegaan deze nacht en hij heeft vandaag een Spartaans strandmatje gekocht van wel twee cm dik. Jullie horen nog hoe dat bevalt van Gerard zelf. Na het avondeten kwam er ook nog een groot vuurwerk in de vorm van bliksem en gedonder. Dinsdag weer niets gedaan, het weer werkte 's-ochtends niet mee en we besloten een stukje van het eiland te verkennen en zo weer eens lekker de benen te laten werken, want drie dagen rust vinden wij wat te veel van het goede. Later op de dag weer wat onweer en regen maar dat viel achteraf erg mee. We konden het avondeten normaal bereiden en na de laatste jetzer om kwart over negen in bed.

3 oktober Rab via de zee naar Simuni op Pag 38 km.
Rustig inpakken, rustig een ontbijtje met koffie, want de boot gaat pas om twaalf uur vanuit Rab naar Tovarnele op Pag. Onze nieuwe stelletje vanuit Holland vraagt of we nog zin hebben in koffie en ook dat slaan we niet af, tijd genoeg, maar om elf uur begint het te kriebelen want we mogen weer. De fietsen aan de kade gezet en ja hoor nog even een kwaliteits test van de andere ijsverkoper, iets duurder maar ook iets lekkerder. De bagage in de boot en de fietsen met een dun touwtje vastgemaakt voor op de boot. Om twaalf uur aan boord; de overtocht duurt drie kwartier. Aangekomen in Tovarnele gaat het opladen van de fiets lastig op een kade die niet breder is dan twee meter. Maar om een uur op weg over wat mensen zeggen een vlak Pag. Meteen een klim van 16 procent om uit het dorp te komen, daarna is het niet meer vlak geweest. Klimmen en dalen over 30 km vier keer de Amerongse berg en wel tien keer de Amerfoorste berg op en af, door een prachtig landschap, kaal maar toch heel afwisselend. De percelen zijn afgebakend dmv stenen muurtjes waar achter de geiten en schapen het weinige gras proberen te eten. Na twee uur komen we aan in Novalja, de plek waar de veerboot vanuit het vaste land aankomt. Daar ook het avondeten gekocht. Vlak voor de camping nog een klim van gemiddeld 8% om daarna af te dalen naar de camping in Simuni. Een prachtige camping met wel vier km strand. We kiezen een erg mooie plek aan het strand. Op het strand zien we een paar flinke jetzers maar voor ons staan ze klaar in de bar. Na het eten zien we een zeer mooie zonsondergang. Het Internet is gratis dus we laten aan de vrouwen en kinderen zien op wat voor mooie plek we zitten. Wat ons opvalt is, dat er zeer veel Duitsers zijn en die kijken ook nog tv naar Borussia-Manchester City. Maar na afloop van de wedstrijd keert de rust terug en gaan we met z'n allen lekker slapen.

4 oktober Simuni-Zadar 64 km
Eerst iets over de ervaring van Gerard met zijn nieuwe slaapmatje. Zijn "oude" slaapmatje was inwendig met diverse knallen geexplodeerd, met als gevolg dat alle lucht zich ophoopte aan een kopkant van het luchtbed en de rest van het luchtbed leeg was. In Rab op zoek naar een nieuw luchtbed. Op heel Rab was dat niet te koop:einde seizoen was de kreet. Dan maar een strandmatje van 2 cm dun. Dat bleek niet zo fijn uit te pakken. Het liggen voelde knalhard aan en na enige tijd deed alles pijn, vooral de heupen. 's-Nachts heel vaak wakker en dan maar weer omdraaien. De tweede nacht ging iets beter, maar het bleef afzien.
Nu deze dag: na het opstaan en inpakken bij het broodkraampje, waar ze ook koffie verkopen, lekker ontbeten. Daarna over de camping klimmen naar de weg. Bovenaan gekomen gingen we weer door het bijzondere landschap van Pag. Meestal leek het heel onherbergzaam, met veel rotsen en een paar bomen, meestal olijfbomen. Dan opeens een stukje groen met wat velden met groente en hier en daar zelfs een paar druivenstokken. En altijd de mooie blauwe zee op de achtergrond met uitzicht op het vaste land of andere eilanden. En steeds maar weer klimmen en dalen. Voor de stad Pag stond een flinke klim op het programma die we goed doorstonden. Boven aan hadden we een prachtig uitzicht over de stad Pag, de zee, het eiland, het vaste land en de zoutwinning. Voor Pag langs liep een brug tussen de zee en de zoutvelden. Daarna snel naar beneden over een goede weg en praktisch geen auto's. In Pag eerst even koffie gedronken en daarna langs de zoutvelden verder richting Zadar. Nu was de weg vlakker en werden de velden wat groener. Langs de weg hoog riet, het leek zelfs wel bamboe. Bij een stalletje aan de weg kocht Kees een pond Paski sir (kaas van Pag). Daarna een klim naar de Paski most, de brug die Pag verbind met het vaste land. Over de brug even pauze met een ijsthee en vette patat ( om 11 uur). Daarna weer verder door een zeer mooi landschap en fietsend als over een wasbord. Eerst nog met de zee onder ons, maar al snel verdween die weer. Bij Razanac linksaf richting Zadar en het leek wel of we weer in de Ardennen fietsten. Zeer steile heuvels begroeid met hoge dennenbomen en een toenemend verkeer. Maar ook deze heuvels kregen ons niet klein. Onderweg lekker geluncht met goulash en geprakte aardappels met een lekkere jus en brood. Weggespoeld met ijsthee. Vlak voor Zadar rechtsaf richting de camping die we snel in zicht kregen. De poort door en naar de receptie. Op de deur van het kantoor een briefje: gesloten. In een ander kantoortje zat een meneer. Vriendelijk gevraagd of we toch de camping opkonden. Ja, hij was gesloten en de toiletgebouwen waren afgesloten maar als we de camping opgingen, hij hield ons niet tegen. Het bleek dat verder op de camping nog huisjes stonden die verhuurd werden. Wij zetten onze tenten verdekt tussen de huisjes op en daarna gingen we een jetze drinken. Toen op weg naar de binnenstad. Die viel ons een beetje tegen. Wel mooie oude gebouwen uit de Romijnse tijd, mooi geplaveide straatjes en een bijzonder waterorgel, dat bespeeld werd door de zee en ook veel Chinezen.
's-Avonds tegenover de camping wat gegeten en nog een biertje en toen naar onze tenten. Nog even op een waranda gezeten van een huisje en toen maar slapen. Dat voelde toch wat ongemakkelijk en om drie uur 's-nachts moest Kees toch even een controleronde houden, terwijl Gerard gewoon sliep. Maar alles bleef rustig. Morgen op weg naar Sibenik 80 km ver omdat de campings op Pasman dicht zijn.

5 oktober Zadar naar Biograd Na More 39 km plus 15 zeekm's.
Lekker ontbijtje en dan op weg naar Sibenik. Niets is zo veranderlijk als de mens en we besluiten toch over de Pasman eilanden te gaan, een tocht van 30 km. We beginnen om half tien met de overtocht naar Preko. Daarna 10 km langs de baai gefietst soms verhard en dan weer onverhard door een aantal kleine dorpjes en bos en verder een mooi uitzicht over de blauw/groene zee. In Kukljica weer de kustweg op en we gaan op naar de koffie. Pas in het dorp Pasman koffie gevonden en volgens Kees lag de boot er in het haventje ook nog, waar hij en Joke 10 jaar geleden de Kornatie eilanden hebben bezocht. Even gekeken hoe laat de boot ging naar Biograd en we hadden nog een uur de tijd, dus weer tijd voor een tocht langs de baaien van de pasman eilanden. De keuze om toch over dit eiland te gaan is ons alle twee zeer goed bevallen. Om 13:00 uur aangekomen in Tkon en we gebruiken de lunch, yogurt, brood en lekkere ham uit Italie. 20 minuten later gaat de boot naar Biograd en daar aangekomen besluiten we niet verder te gaan en we vinden en klein autokampje op 5 minuten van het centrum. Niets is zo veranderlijk als de mens en zo lijkt onze tocht ook nog een beetje op vakantie. In de middag slaagt Gerard er toch nog in een strandluchtbedje van 180 cm lang te kopen, waardoor hij vannacht zonder rugpijn zal kunnen slapen.Morgen tweede poging Sibenik.